Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2006

Σκέψεις πάνω στην Πολιτική Συμφωνία μεταξύ PCT και PTD

caraballo

Του Francisco Caraballo*

Η Συμφωνία η οποία υπογράφηκε πρόσφατα μου φαίνεται πολύ θετική, γιατί παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα οπτική με την έννοια ότι προγραμματίζει δραστηριότητες στην επίτευξη κοινών στόχων. Με βάση αυτό, μπορούν να γίνουν και τα ακόλουθα σχόλια:

1. Αυτή η σημαντική πολιτική κατάκτηση δείχνει την επιτυχία του σωστού συνδυασμού κάποιων αντικειμενικών συνθηκών σε σχέση με την πραγματικότητα στη χώρα και την αποφασιστική θέληση των ενωμένων δυνάμεων και των προσπαθειών πάνω σε κοινές προτάσεις.

2. Όλοι μπορούν να δουν ότι συνεχείς ενωτικές προσπάθειες γίνονται σε όλο τον κόσμο, βγάζοντας συμπεράσματα από τη χρησιμότητά τους στην επίτευξη στόχων που μπορούν να δημιουργήσουν αλλαγή στην κατάσταση, με τη συμμετοχή της πλειοψηφίας που παραδοσιακά αποκλείονταν μέχρι τώρα. Υπάρχουν πρόσφατα παραδείγματα σε Ισπανία, Γαλλία, Ισημερινό, Βραζιλία και Κολομβία και παρ’ όλο που διαφέρουν σε περιεχόμενο και βάθος δείχνουν μια διεθνή τάση.

3. Είναι δεδομένο ότι οι εξελίξεις στις χώρες αυτές δείχνουν μια μεγαλύτερη υποταγή στους σχεδιασμούς των Ηνωμένων Πολιτειών, την ενδυνάμωση των ομάδων εκείνων που καθορίζουν την πορεία αυτών των χωρών και που επωφελούνται από την υπερεκμετάλλευση ευρύτερων στρωμάτων του πληθυσμού, ενώ αρνούνται την επίλυση σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων. Οι ισχυροί οικονομικοί κύκλοι που είναι συνδεδεμένοι με πολυεθνικές είναι ικανοποιημένοι με τις κατευθυντήριες γραμμές τους, ενώ εκείνοι που τρέφουν τους πλουσίους γίνονται όλο και πιο φτωχοί.

4. Είναι επιτακτικό- ως τμήμα της ιδεολογικής πάλης- να επιδοθούμε σε αυστηρή κριτική της πλαστότητας της αστικής δημοκρατίας, όχι μόνο για τη φύση της, αλλά γιατί εκείνα τα στοιχεία που ήταν θετικά για την πάλη των λαών, τώρα διακυβεύονται. Η άρνηση ή ο δραστικός περιορισμός των ελευθεριών και των δικαιωμάτων σε φιλελεύθερες δημοκρατίες αποτελούν ένα παράδειγμα

5. Στη Συμφωνία που υπογράφηκε μπορεί κανείς να δει σύμπτωση σε στοιχειώδεις σκοπούς, όπως η εθνική κυριαρχία, η συμμετοχική δημοκρατία και η επίλυση των προβλημάτων ευρέων μαζών του πληθυσμού. Είναι προφανές ότι τα σημεία αυτά παρουσιάζουν ξεκάθαρα τους διάφορους τρόπου με τους οποίους μπορεί να υποκινηθεί ο κοινωνικός αγώνας για την κατάκτησή τους: αλλά είναι πολύ σημαντική η επίτευξη μιας κατ’ αρχήν συμφωνίας γιατί επισημαίνει κοινές αφετηρίες και κατευθύνσεις που μπορούν να ακολουθηθούν.

6. Στην ενοποιητική διαδικασία είναι προφανές ότι διάφορα στάδια υπάρχουν, που πρέπει να γίνουν πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να αποφευχθούν παρανοήσεις που μπορούν να εξελιχθούν σε τροχοπέδη στην εκπλήρωση των κοινών καθηκόντων. Αυτό είναι σημαντικό, ειδικότερα όταν υπάρχει η πιθανότητα να προσεγγιστούν και άλλες δυνάμεις για ενιαία καθήκοντα.

7. Η εμπειρία διδάσκει ότι το δυνάμωμα της ενότητας επιτυγχάνεται μέσα στη φωτιά του κοινωνικού και πολιτικού αγώνα, δηλαδή, στην εφαρμογή του κοινού προγράμματος, που γίνεται ο ενοποιητικός παράγοντας. Έτσι, είναι απαραίτητη η επίδειξη ιδιαίτερης προσοχής στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων και την άσκηση οργανωμένου ελέγχου των σχεδίων και των καθηκόντων.

8. Θα βοηθούσε πολύ αν οι ενοποιητικές συμφωνίες και υποχρεώσεις διευρυνθούν σε όσο το δυνατό περισσότερους τομείς της κοινωνίας. Αλλά, πάνω απ’ όλα είναι απαραίτητο τα αποτελέσματα των ενωτικών πολιτικών να είναι ορατά στο κοινωνικό κίνημα, που σε πολλές περιπτώσεις απαιτεί ευελιξία για την επίτευξη πιο σημαντικών σκοπών.


* Ο Francisco Caraballo είναι πολύ γνωστός Κολομβιανός επαναστάτης και κομμουνιστής ηγέτης. Εκτίει ποινή μεγάλης διάρκειας στις Κολομβιανές φυλακές ως πολιτικός κρατούμενος. Παγκόσμια γίνεται καμπάνια απελευθέρωσής του στην οποία συμμετέχει και η «Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55». Πριν τη σύλληψή του ήταν ο Πρώτος Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κολομβίας, Μαρξιστικού-Λενινιστικού και Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (EPL).

Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 234 15-30 Σεπτέμβρη 2006

Διαβάστε Περισσότερα »

"Έφυγε" ο σ. Seref Aydin, μέλος της ΚΕ του TDKP


Με θλίψη ανακοινώνουμε το θάνατο του σ. Seref Aydin (Eyup), μέλους της ΚΕ του TDKP. Ο σ. Seref Aydin συμμετείχε σε πάρα πολλές από της Διεθνείς Συσκέψεις των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Οργανώσεων και Κομμάτων.
Το 1981 καταδικάστηκε και φυλακίστηκε πέντε χρόνια για την επαναστατική του δράση. Επέδειξε παραδειγματική συμπεριφορά μπροστά στους βασανιστές του και ποτέ του δεν πρόδωσε το κόμμα του.
Η κηδεία του θα γίνει στην Κωνσταντινούπολη στις 30 Σεπτέμβρη.



Η «Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55» απέστειλε στο TDKP την παρακάτω επιστολή
Προς την ΚΕ του TDKP

Αγαπητοί σύντροφοι,

Η αγγελία του θανάτου του συντρόφου Seref Aydin μέλους της ΚΕ του TDKP προκάλεσε μεγάλη θλίψη και οδύνη στις γραμμές των ελλήνων κομμουνιστών. Ο θάνατος ενός εξαιρετικά σεμνού και ευγενικού αλλά συνάμα πολύ αξιόλογου συντρόφου, ενός τόσο συνεπή και αταλάντευτου επαναστάτη κομμουνιστή και διεθνιστή, όπως ο σύντροφος Seref Aydin αποτελεί μεγάλη απώλεια όχι μόνο για το TDKP και το επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα της Τουρκίας αλλά και για το διεθνές κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα που καθοδηγείται απ’ τους Μαρξ-Ενγκελς-Λένιν-Στάλιν.

Θερμά συλλυπητήρια και αγωνιστικούς χαιρετισμούς

«Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55»

29.09.2006

Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2006

Η αντιδραστική συνεργασία «ΚΚΕ»-ΝΔ στις δημοτικές εκλογές

Η αντιδραστική συνεργασία «ΚΚΕ»-ΝΔ στις δημοτικές εκλογές:
απ’ τον α΄ γύρο με Τέγο κοινό υποψήφιο δήμαρχο στην Καρδίτσα, στο β΄ γύρο πανελλαδικά


Η συνεργασία της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσία του «Κ»ΚΕ(΄56) στις δημοτικές εκλογές με διάφορους αντιδραστικούς χρονολογείται σχεδόν απ’ τα πρώτα χρόνια της «μεταπολίτευσης».
Σε κείνη την περίοδο – παρά την προβολή-διακήρυξη της επίσημης γραμμής της λεγόμενης «συνεργασίας των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων» – στους συνδυασμούς που συγκροτούσε η χρουστσωφική ηγεσία στην επαρχία συμμετείχαν πολλές φορές όχι μόνο απ’ όλο το τότε φάσμα των πολιτικών κομμάτων μα ακόμα και φασίστες, χουντικοί, βασιλικοί, πρώην αγροφύλακες τρομοκράτες της περιόδους 1946-60, χαφιέδες κ.λπ., αρκεί οι ρεβιζιονιστές να «έπαιρναν την σφραγίδα», όπως απλά διατυμπάνιζαν τα επαρχιώτικα στελέχη τους, δηλ. ο πρόεδρος της Κοινότητας να ήταν μέλος του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ ή ελεγχόμενος απ’ αυτό.
Αυτό συνεχίζεται στην επαρχία ακόμα και σήμερα, ενώ απ’ το 1989 προστέθηκε σ’ αυτή την αντιδραστική πρακτική και η επίσημη συνεργασία των σοσιαλδημοκρατών ηγετών με τη συγκρότηση κυβέρνησης ΝΔ-«Κ»ΚΕ(΄56) δηλ. της αντιδραστικής κυβέρνησης Τζανετάκη και λίγο αργότερα της κυβέρνησης Ζολώτα.
Απ’ το ΄89 που εγκαταλείπεται ανοιχτά πλέον απ’ τη σοσιαλδημοκρατική ηγεσία η πολυδιαφημισμένη γραμμή της «συνεργασίας των δημοκρατικών δυνάμεων» δηλ. της συνεργασίας του «Κ»ΚΕ(΄56) με το μεγαλοαστικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ σε κυβερνητικό επίπεδο, που θα οδηγούσε τάχα στη «μεγάλη ή ουσιαστική αλλαγή» και ύστερα στο «σοσιαλισμό» τους (οδήγησε τους αριστερούς κατά εκατοντάδες χιλιάδες στο ΠΑΣΟΚ), οι ηγέτες του «Κ»ΚΕ(΄56) εγκαινιάζουν τη συνεργασία σ’ όλα τα επίπεδα με το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ, που πέρασε από διάφορες φάσεις: απ’ τη συνεργασία στα εργατικά συνδικάτα και τους αγροτικούς συλλόγους, με κορυφαία περίπτωση τη συνεργασία των Μπουτο-Πατάκηδων με τους αντιδραστικούς τους συναγωνιστές, τους αγροτο-«προλετάριους» Νασικο-Κοκκινούληδες του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, στον κάμπο της Θεσσαλίας, που έστειλε εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες στην αγκαλιά της ΝΔ, τη συνεργασία στις δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές πανελλαδικά με κορυφαία περίπτωση εκείνη της Καρδίτσας με τους Τεγο-Αναγνωστόπουλους που συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.
Μετά τη νίκη της ΝΔ στις εκλογές η συνεργασία «Κ»ΚΕ-ΝΔ διευρύνεται-ολοκληρώνεται και σ’ αυτή εντάσσεται και το συστηματικό σαμποτάρισμα των αγώνων των εργαζομένων. Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ αναλαμβάνει τη δέσμευση απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ να διασπά μόνιμα και συστηματικά τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, αναλαμβάνει να υπονομεύει-διασπάει ευθύς εξαρχής την ΕΝΟΤΗΤΑ τους, και επομένως στερώντας τους τη ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ – προϋπόθεση εντελώς απαραίτητη για την επιτυχή απόκρουση των αντιλαϊκών-αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης – και έτσι καθίστανται ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ όλες οι απεργιακές κινητοποιήσεις. Η ηγεσία του «Κ»ΚΕ προς εκπλήρωση αυτής της δέσμευσης χρησιμοποιεί τους ρεφορμιστές συνδικαλιστές εργατοπατέρες του ΠΑΜΕ, μετατρέποντας το ΠΑΜΕ σ’ έναν ιδιόμορφο απεργοσπαστικό μηχανισμό με τις ξεχωριστές διασπαστικές συγκεντρώσεις σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση των κλαδικών ρεφορμιστικών συνδικάτων, δράση προφανώς ενταγμένη στη γενικότερη διασπαστική τακτική της κυβέρνησης και τους απεργοσπαστικούς της μηχανισμούς για να υλοποιούνται τα προς όφελος του κεφαλαίου αντεργατικά-αντιλαϊκά μέτρα.

Η αντιδραστική αυτή συνεργασία και προκλητικά φιλοκυβερνητικής στάσης της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ ολοκληρώνεται και κορυφώνεται στο γκεμπελίστικο αλλά και ανόητο ισχυρισμό: «μπαράζ αντιλαϊκής επίθεσης από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ» που δημιουργεί α) την ψευδέστατη μα και γελοία εντύπωση ότι τα αντιλαϊκά μέτρα δεν τα παίρνει η κυβέρνηση της ΝΔ (και η εκάστοτε κυβέρνηση) αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης δηλ. ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ, β) την εξίσου ψευδέστατη και γελοία εντύπωση ότι κυβέρνηση δεν είναι το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ, αλλά τα κόμματα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ δηλ. έχουμε σήμερα κυβέρνηση συνασπισμού κομμάτων. Και όλα αυτά για να μένουν τα συγκεκριμένα αντιλαϊκά-αντεργατικά κυβερνητικά μέτρα στο απυρόβλητο αλλά και η συνολική κυβερνητική πολιτική, να προωθηθεί και υλοποιηθεί, χωρίς εμπόδια, η προς όφελος των συμφερόντων του κεφαλαίου κυβερνητική πολιτική.
Η συνεργασία, λοιπόν, της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ(΄56) με το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ δεν περιορίζεται μόνο στις δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές, αντίθετα αυτή αποτελεί μόνο μια απ’ τις πολλές πλευρές της γενικότερης συνεργασίας «Κ»ΚΕ-ΝΔ σ’ αυτή τη χρονική περίοδο μέχρι σήμερα.
Ας παρακολουθήσουμε τώρα τις θέσεις-αντιδράσεις των δυο κομμάτων, σχετικά με τη μεταξύ τους συνεργασία, απ’ τα μέσα του περασμένου χρόνου ως τα σήμερα.
Παρόλο που η συνεργασία «Κ»ΚΕ-ΝΔ είναι μόνιμη και πλέον της μιας δεκαπενταετίας στις δημοτικές εκλογές, ιδιαίτερα στο β΄ γύρο όπου το ένα κόμμα στηρίζει το άλλο, αλλά και στον α΄ γύρο με τις κοινές υποψηφιότητες των Χρ.Τέγου («Κ»ΚΕ)-Β.Αναγνωστόπουλου(ΝΔ) στην Καρδίτσα, η ΝΔ επανέφερε εκ νέου το ζήτημα με συνέντευξη του Β.Μεϊμαράκη στην «Απογευματινή», αρχές του πρώτου δεκαήμερου του Σεπτέμβρη 2005, ότι η ΝΔ δεν θα κατεβάσει υποψήφιους σε «περιοχές που έχουν ιστορικό βάρος για την Αριστερά όπως Νίκαια και Καισαριανή».
Οι σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες των «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ «απέρριψαν» στα λόγια (όχι όμως στην πράξη όπως θα δούμε στην περίπτωση του «Κ»ΚΕ) την πρόταση αυτή συνεργασίας. Ο Ν. Χουντής, γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝ, δήλωσε: «ο κ. Μεϊμαράκης επί της ουσίας προτείνει αυτό που ήδη έχει απορρίψει ο ΣΥΝ. Όπως γνωρίζετε με απόφαση της ΚΠΕ έχουμε αποκλείσει κεντρικές συμφωνίες και συνεργασίες με τις δυνάμεις του δικομματισμού στις εκλογές της Αυτοδιοίκησης του Οκτωβρίου του 2006» (« Αυγή», 6/9/2005, σελ.5), ενώ ο «Ριζοσπάστης», πιο χλιαρά, γράφει, ότι: «εδώ και πολύ καιρό το ΚΚΕ, με ξεκάθαρες τοποθετήσεις των οργάνων του, δεν έχει αφήσει το παραμικρό περιθώριο για ένα τέτοιο «ενδεχόμενο»» («Ρ», 6/9/2005, σελ.4).
Όμως, συνέχεια στο ζήτημα της συνεργασίας ΝΔ-«Κ»ΚΕ δίνει μετά τον Β. Μεϊμαράκη την επόμενη ο γγ της ΚΟ Απ. Σταύρου που απευθυνόμενος στην ηγεσία του «Κ»ΚΕ επανέλαβε την πρόταση της ΝΔ για «εκλογική σύμπραξη» σε Νίκαια και Καισαριανή για να απαντήσει συγχυσμένος-«οργισμένος» ο «Ριζοσπάστης» - επειδή η ΝΔ βγάζει τη μεταξύ τους συμφωνία στο «παζάρι» - ότι «συνεχίζει τις αθλιότητες περί «συνεργασιών» με το «Κ»ΚΕ στις δημοτικές εκλογές η Ρηγίλλης».
Λίγες μέρες αργότερα σε συνέντευξη στο «Έθνος» σε ερώτηση δημοσιογράφου «αν έρθει η ΝΔ και σας πει «ότι στην Νίκαια δεν κατεβάζω υποψήφιο και σας στηρίζω», τι θα πείτε», η Παπαρήγα απαντά: «αν η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ αποφασίσουν να το κάνουν αυτό κάπου, είναι δικό τους πρόβλημα» (« Έθνος» 12/9/2005 και «Ρ» 13/9/2005, σελ.4), για να βγει λίγο αργότερα ο «πανέξυπνος» αστός σοσιαλδημοκράτης δημοσιογραφίσκος Ν. Μπογιόπουλος να αποκαλέσει τα ηγετικά στελέχη της ΝΔ, γι’ αυτή τη «γκάφα» τους, «μπουνταλάδες» («Ρ», 29/9/2005,σελ.21). Αργότερα σ’ άλλη σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου, η Παπαρήγα απ’ τη μια δηλώνει ότι «δεν πρόκειται να κάνουμε καμία συνεργασία ούτε με το ΠΑΣΟΚ ούτε με τη Νέα Δημοκρατία, ούτε με το Συνασπισμό» («Ρ» 2/11/2005, σελ.8), ενώ απ’ την άλλη σε συνέντευξη τύπου για τις «τοπικές εκλογές» δήλωσε: «τα ψηφοδέλτιά μας θα είναι ανοικτά. Δεν θα ζητήσουμε από κανέναν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Αν, π.χ. κάποιος ψηφίσει στις βουλευτικές εκλογές Νέα Δημοκρατία ή ΠΑΣΟΚ μπορεί να θελήσει να έρθει μαζί μας στις τοπικές εκλογές» («Ρ», 2/11/2005, σελ.9) .
Αρχές Δεκέμβρη του 2005 σε ερώτηση δημοσιογράφου, κατά τη διάρκεια συνέντευξης στη Λάρισα, σχετικά με το νομό Καρδίτσας απάντησε: «όταν απορρίπτουμε τη συνεργασία με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπουμε την πολιτική συνεργασιών», για να συνεχίσει: «στην Καρδίτσα, δεν υπήρχε καμιά πολιτική συνεργασία. Αυτό να το ξεκαθαρίσουμε» («Ρ» 2/12/2005, σελ.8). Εδώ προφανώς ψεύδεται ασυστόλως η αξιοθρήνητη «παλλακίδα» της ΝΔ, Α. Παπαρήγα, αφού είναι πασίγνωστο ότι ο δήμαρχος Χρ. Τέγος («Κ»ΚΕ) και ο νομάρχης Β. Αναγνωστόπουλος (ΝΔ) εκλέχτηκαν και μάλιστα δυο τετραετίες ως τώρα με τις ψήφους «Κ»ΚΕ-ΝΔ.
Στις 16 Μάρτη 2006 η ηγεσία του «Κ»ΚΕ ανακοινώνει ως υποψηφίους τον Βαγγέλη Μπούτα, κανακάρη των μεγαλο«τσιφλικάδων» του κάμπου της Θεσσαλίας, για τη νομαρχία και το Χρήστο Τέγο, κανακάρη για δυο τετραετίες του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, που δηλώνει ψευδέστατα ότι «ποτέ δεν υπήρξε συνεργασία της ΝΔ με το ΚΚΕ στο δήμο Καρδίτσας και δεν πρόκειται να υπάρξει» («Ρ», 17/3/2006, σελ.9).
Ο «Ριζοσπάστης» δεν κουράζεται να «διαψεύδει» τα γραφόμενα του αστικού τύπου για «συνεργασία στην Καρδίτσα ΝΔ και ΚΚΕ», με το σαθρό «επιχείρημα» ότι «έχει δηλωθεί ξεκάθαρα πως το ΚΚΕ δεν κάνει καμιά τέτοια συνεργασία σ’ οποιονδήποτε δήμο ή νομαρχία της χώρας» («Ρ», 23/3/2006, σελ.5, κ.λπ. κ.λπ.).
Όμως έρχεται ο γραμματέας πολιτικού Σχεδιασμού της ΝΔ Καραχάλιος και ομολογεί ότι υπήρχε συνεργασία, όχι μόνο στην Καρδίτσα αλλά και σε Νίκαια-Καισαριανή: «υφίσταται συνεργασία ΝΔ-ΚΚΕ εκεί. Την είχαμε κάνει έστω και εμμέσως την προηγούμενη φορά» («Εποχή», 2/4/2006, σελ.2).
Ο «Ριζοσπάστης» αντί ν’ απαντήσει στη δήλωση Καραχάλιου (ΝΔ), έχοντάς τα κυριολεκτικά χαμένα, «απαντά» κάποτε αργότερα στη δημοσιογράφο Μ. Μάνη: «σε κατανοούμε απόλυτα κ. Μαρίνα Μάνη τις «Κυρ. Ελευθεροτυπίας». Τι να κάνεις κι εσύ; Εκτός των άλλων που να χωρέσει το μυαλουδάκι σου ότι το ΚΚΕ δεν παίρνει κανένα «γλυφιτζούρι» προκειμένου να βγάλει κάποιον δήμαρχο κάπου… απλά ευχόμαστε από καρδιάς περαστικά σου…!»(«Ρ», 16/5/2006, σελ.4). Θαυμάστε «απάντηση» και κατάντια.
Αλλά ακόμα καλά-καλά η Παπαρήγα δεν πρόφτασε να διακηρύξει σε ομιλία της (20/5/2006) στην Καρδίτσα «χρειάζεται ξανά το ψηφοδέλτιο με επικεφαλής το Χρ. Τέγο να νικήσει, με ευρύτερη πλειοψηφία» («Ρ», 21/5/2006) προστρέχει αμέσως σε βοήθειά της, προς κατάκτηση της «ευρύτερης πλειοψηφίας», η ΝΔ ανακοινώνοντας στις 22 Μάη ως υποψήφιό της τον νυν δήμαρχο Χρήστο Τέγο («Κ»ΚΕ) – κοινό λοιπόν υποψήφιο «Κ»ΚΕ-ΝΔ – για 3η κατά σειρά φορά: «νομαρχία Καρδίτσας, Αναγνωστόπουλος Βασ., νομάρχης Καρδίτσας, Δήμος Καρδίτσας, Τέγος Χρ. δήμαρχος Καρδίτσας» («Ελευθεροτυπία», 23/5/2006, σελ.4 και «Ρ» 23/5/2006, σελ.7), επιβεβαιώνοντας έτσι στην πράξη την αντιδραστική συνεργασία «Κ»ΚΕ-ΝΔ και σ’ αυτές τις δημοτικές εκλογές, και υποχρεώνοντας την «παλλακίδα» της δηλ. την ηγεσία του «Κ»ΚΕ σε ανακοινώσεις «διάψευσης» («Ρ», 23/5/2006, σελ.1).
Να όμως, παρά τις όποιες διαψεύσεις των σοσιαλδημοκρατών ηγετών, που έρχεται πάλι ο υπεύθυνος για θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης της ΝΔ Ιορδάνης Τζαμτζής και δηλώνει στον «Alpha», επιβεβαιώνοντας ένα πραγματικά υπαρκτό γεγονός: «τον κ. Τέγο τον υποστηρίξαμε και την προηγούμενη φορά και επειδή ήταν πετυχημένος δήμαρχος, που προσέφερε στην τοπική κοινωνία, ανανεώσαμε αυτή τη στήριξη» («Αυγή» 24/5/2006, σελ.3), ενώ άφησε με σαφήνεια να εννοηθεί ότι η ΝΔ θα στηρίξει έμμεσα υποψηφίους τους «Κ»ΚΕ και σ’ άλλους δήμους της χώρας.
Στις 24 Μάη δημοσίευμα, στον αστικό τύπο που κάνει λόγο για υποστήριξη εκ μέρους της ΝΔ του νομαρχιακού ψηφοδελτίου του «Κ»ΚΕ στην Πάτρα, υποχρεώνει την Παπαρήγα σε «έκτακτη συνέντευξη» τύπου και δημοσίευση δήλωσης του κανακάρη των «Κ»ΚΕ-ΝΔ Χρ. Τέγου («Ρ», 25/5/2006, σελ.7).
Η σοσιαλδημοκράτισα Παπαρήγα, που φιλοδοξεί να μείνει στην πολιτική ιστορία του τόπου σαν η πιο διάσημη «παλλακίδα» του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, φοβούμενη το πλήρες ξεσκέπασμα της συμφωνίας «Κ»ΚΕ-ΝΔ, με ανακοινώσεις στήριξης εκ μέρους της ΝΔ μελλοντικών ψηφοδελτίων του «Κ»ΚΕ και την μεγάλη απώλεια ψήφων εξαιτίας των αντιδραστικών συνεργασιών, έκανε λόγο για «το ύπουλο πολιτικό παιχνίδι, που παίζει η ΝΔ σε βάρος του λαού και του ΚΚΕ, το οποίο αγγίζει τα όρια της πολιτικής προβοκάτσιας, αλλά και τα ασύστολα ψεύδη που εν γνώσει τους λένε ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμός» («Ρ», 25/5/2006, σελ.6), προειδοποιώντας την ηγεσία της ΝΔ να είναι πιο προσεκτική-συγκρατημένη στις μελλοντικές της ενέργειες σχετικά με τις δημοτικές εκλογές.
Είναι δε τέτοια η νευρικότητα και η σύγχυση των σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ στην προσπάθειά τους να «δικαιολογήσουν» τα αδικαιολόγητα και να καλύψουν τη συνεργασία «Κ»ΚΕ-ΝΔ που ο «Ριζοσπάστης» πότε κάνει λόγο για «κοινωνική σημασία των βλακών» («Ρ»,25/5/2006, σελ.4), «άθλια επίθεση σε βάρος του ΚΚΕ» («Ρ»,26/5/2006, σελ.8), πότε για «καθαρές μπουρδολογίες…» (26/5/2006, σελ.4), κλπ., κλπ., προσπαθώντας μ’ αυτό τον τρόπο να διαψεύσει τη δεδομένη πλέον συνεργασία «Κ»ΚΕ-ΝΔ στην Καρδίτσα και αλλού.
Ας επιστρέψουμε όμως πάλι στην «περίπτωση Τέγου» ο οποίος είναι πλέον και υποψήφιος της ΝΔ στην Καρδίτσα ή αλλιώς κοινός υποψήφιος δήμαρχος «Κ»ΚΕ-ΝΔ. Αυτό αποτελεί ένα πραγματικό γεγονός και τα γεγονότα δεν μπορούν ούτε ν’ αμφισβητηθούν ούτε να εξαφανιστούν απ’ την ιστορία.
Η περίπτωση του Τέγου ως κοινού υποψηφίου και των δυο κομμάτων αποτελεί την πλέον χειροπιαστή απόδειξη της ύπαρξης μυστικής συμφωνίας μεταξύ «Κ»ΚΕ-ΝΔ για συνεργασία στις δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές. Και είναι ακριβώς η ύπαρξη αυτής της μυστικής συμφωνίας που δεν επιτρέπει στον Τέγο να αποποιηθεί-απορρίψει αλλά αντίθετα να δέχεται την υποψηφιότητά του και ως υποψήφιου της ΝΔ.
Δυο γεγονότα επιβεβαιώνουν με σαφέστατο τρόπο την ύπαρξη μυστικής συμφωνίας μεταξύ «Κ»ΚΕ-ΝΔ για συνεργασία στις δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές:

Πρώτο, το ότι δεν επιτρέπεται στον Τέγο, απ’ την ηγεσία του «Κ»ΚΕ προφανώς, να αποποιηθεί-απορρίψει αλλά αντίθετα υποχρεώνεται να αποδεχτεί την υποψηφιότητά του ως υποψήφιου δημάρχου, όπως ως τώρα, και της ΝΔ στην Καρδίτσα. Χαρακτηριστική και άκρως αποκαλυπτική απ’ αυτή την άποψη είναι η σχετική, πολύ προσεγμένη δήλωση του Τέγου που δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη» (25/5/2006, σελ.7), την οποία αναδημοσιεύουμε σε φωτοτυπία, σε διπλανή στήλη για να μορφώσουν οι αναγνώστες πιο ολοκληρωμένη και δική τους γνώμη, μετά την επιστροφή του απ’ την Κων/πολη όπου είχε πάει μ’ ολόκληρη τη «γαλάζια» στρατιά (ΝΔ) των δημάρχων του κάμπου της Θεσσαλίας να πάρει τις «ευλογίες» του πατριάρχη Βαρθολομαίου για νίκη στις επικείμενες δημοτικές εκλογές (δεν έφταναν φαίνεται μόνο οι ευχές του χουντοΧριστόδουλου), δήλωση η οποία πρέπει ιδιαίτερα να προσεχθεί απ’ τους κομμουνιστές και αντιφασίστες, στην οποία: α) δεν απορρίπτει την υποψηφιότητά του ως υποψήφιου δημάρχου της ΝΔ, αλλά αντίθετα την αποδέχεται σιωπηρά, β) αναφέρει, όχι τυχαία, ότι είναι «στέλεχος» του ΚΚΕ , άρα έχει την πλήρη έγκριση της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας για τις ενέργειές του, γ) επαναλαμβάνει μόνο την απατηλή-παραπλανητική θέση της ηγεσίας ότι τάχα «συνεργασία με τα κόμματα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ δεν μπορεί να υπάρχει αφού οι θέσεις του ΚΚΕ και στα ζητήματα της τοπικής Αυτοδιοίκησης» είναι τάχα «ριζικά αντίθετες με τις θέσεις των παραπάνω κομμάτων» («Ρ», 25/5/2006, σελ.7) αντί να πράξει – για να μην εκτείθεται ο ίδιος και το σοσιαλδημοκρατικό του κόμμα που ορθότατα κατηγορούνται για συνεργασία με την ΝΔ στις επικείμενες δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές – το πιο βασικό και σημαντικό: να απορρίψει την πρόταση υποψηφιότητάς του εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας.

Δεύτερο, το ότι η ηγεσία δεν ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ τον Τέγο από μέλος του «Κ»ΚΕ, μετά το βαρύτατο «ολίσθημά» του να δεχθεί να είναι υποψήφιος δήμαρχος και της ΝΔ στην Καρδίτσα (κι αυτό επειδή ακριβώς δεν είναι προσωπικό «δικό» του «ολίσθημα» αλλά της ηγεσίας) ενώ στην περίπτωση ενός πολύ μικρότερου «ολισθήματος» του Κορτζίδη, πρώην επικεφαλή του ψηφοδελτίου του «Κ»ΚΕ στο Ελληνικό, που δέχτηκε στο ψηφοδέλτιό του μέλη του ΣΥΝ και της ανάλογης του Θ. Ηλιόπουλου, προχώρησε αμέσως στη διαγραφή τους.
Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ δεν διέγραψε-διαγράφει τον Τέγο επειδή: α) ως κοινός υποψήφιος των «Κ»ΚΕ-ΝΔ εκφράζει συγκεκριμένα και υλοποιεί την υπάρχουσα μυστική συμφωνία πανελλαδικά, παρά τις ανόητες και γελοίες διαψεύσεις, για συνεργασία στις δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές μεταξύ «Κ»ΚΕ-ΝΔ και επομένως αν τον διέγραφε «θα ‘σπαγε» τη συμφωνία με τη ΝΔ, β) η «περίπτωση Τέγου» αποτελεί το «φωτεινό» φάρο που δείχνει το δρόμο πανελλαδικά στους ψηφοφόρους των «Κ»ΚΕ-ΝΔ για το τι πρέπει να πράξουν τόσο στον α΄ γύρο αλλά ιδιαίτερα στον β΄ γύρο δηλ. να αλληλοϋποστηριχθούν, όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο απ’ τα κόμματά τους ώστε να υλοποιηθεί η μυστική συμφωνία συνεργασίας στις δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές.
Η περίπτωση της Καρδίτσας δείχνει ότι η συνεργασία «Κ»ΚΕ-ΝΔ είναι αδιαμφισβήτητη και αποτελεί πλέον ένα πραγματικό γεγονός, ενώ συνάμα επιβεβαιώνει-αποδεικνύει με τον πλέον χειροπιαστό-πειστικό τρόπο την ύπαρξη μυστικής συμφωνίας μεταξύ της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ και του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ σε πανελλαδικό επίπεδο.
Στην Καρδίτσα η κεντρική μυστική συμφωνία «Κ»ΚΕ-ΝΔ προκαλεί αντιδράσεις στο χώρο της ΝΔ, όπως φαίνεται απ’ την απάντηση του τοπικού στελέχους της, Β. Κωστή στον Τέγο (δημοσιεύεται σε φωτοτυπία σε διπλανή στήλη), ο οποίος επιβεβαιώνει τη συνεργασία μεταξύ των δυο κομμάτων τις δυο προηγούμενες τετραετίες, αλλά και του άλλου στελέχους της ΝΔ του Χ. Παλαμιώτη, «στενού συνεργάτη» του καρδιτσιώτη υπουργού Ανάπτυξης Δ. Σιούφα» που αντιδρά και σχεδιάζει να κατέβει «αντάρτης» στις δημοτικές εκλογές: «όπως αναμένονταν, ο «γαλάζιος» κομματικός μηχανισμός στην Καρδίτσα δεν αποδέχεται την απόφαση της Ρηγίλλης να στηρίξει για τρίτη τετραετία, τον υποψήφιο του ΚΚΕ (και νυν δήμαρχο) Χ. Τέγο» («Ελευθεροτυπία», 25/6/2006. σελ.26).
Αλλά αλήθεια ποια είναι σήμερα η σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου Καρδίτσας με δήμαρχο τον αστό σοσιαλδημοκράτη Χρήστο Τέγο;: «στην Καρδίτσα και τώρα, αυτή τη στιγμή, στους 19 δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφίας με δήμαρχο το στέλεχος του ΚΚΕ Χρ. Τέγο, οι 5 είναι του ΚΚΕ και οι 14 της ΝΔ. Ο αντιδήμαρχος κ. Ανδρέας Γεωργίου, π.χ. δεν υπήρξε πρόεδρος της Νομαρχιακής Οργάνωσης της ΝΔ, δεν είναι γνωστό της στέλεχος; Ο κ. Χρ. Παλαμιώτης – τώρα διαφωνών – δεν έχει τα ίδια αξιώματα; Πώς συνέβαιναν αυτά χωρίς συμφωνίες; Χωρίς να τα γνωρίζει η κεντρική ηγεσία του ΚΚΕ;» («Εποχή», 28/5/2006, σελ.5).
Αυτά είναι τα πραγματικά γεγονότα στην Καρδίτσα και δεν μπορούν να αλλάξουν ούτε να διαψευσθούν με ασύστολα ψεύδη και γελοίες δηλώσεις των σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ περί «ανύπαρκτης συνεργασίας», «λασπολογιών», «συκοφαντιών», κλπ., κλπ.
Και αντί ο «Ριζοσπάστης» να απαντήσει στο παραπάνω δημοσίευμα του Π. Κλαυδιανού στην «Εποχή» (28 Μαΐου 2006, σελ.5) αλλά και σ’ εκείνο του «Πριν» (28 Μαϊου 2006, σελ.6) – δεν μπορεί να απαντήσει ούτε να διαψεύσει τα δημοσιεύματα αυτά γιατί τα στοιχεία τους είναι αληθινά – ο αστός δημοσιογραφίσκος σοσιαλδημοκράτης Θανάσης Λεκάτης περί άλλα τυρβάζει και αυτογελοιοποιούμενος «πανέξυπνα» σχολιάζει: «όποιος θέλει να ξεχαστεί πόσο ΠΑΣΟΚ είναι» («Ριζοσπάστης», 30/5/2006, σελ.2), ενώ την επίσημη ανακοίνωση της ΝΔ στήριξης του Τέγου στην Καρδίτσα, «απαντώντας» στη Μ. Μάνη της «Ελευθεροτυπίας», θεωρεί «φήμη», αναρωτώμενος: «ποιος παράγει και διακινεί τις «φήμες»;» («Ρ», 30/5/2006, σελ.2). Εδώ, λοιπόν, η επαρχιώτικη κουτοπονηριά αλλά κι’ εκείνη του δασκάλου τους ουκρανού χοιροβοσκού Νικήτα Χρουστσώφ γιορτάζει τις καλύτερες στιγμές της.
Τι νόημα, λοιπόν, έχουν μετά απ’ όλα αυτά, τα επανειλλημένα ως τελευταία χοντροειδή ασύστολα ψεύδη της αξιοθρήνητης πιστής παλλακίδας του Κ. Καραμανλή, αρχηγού της ΝΔ, Α. Παπαρήγα «ότι δεν έχουμε καμία δέσμευση απέναντι στην ΝΔ, στην Καρδίτσα» (12/9/2006, σελ.10), όταν επιπλέον έχουμε μπροστά μας ακόμα κάτι προκλητικότερο: στέλεχος του «Κ»ΚΕ που είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου του για δήμαρχος, ο Χρήστος Τέγος, να είναι και υποψήφιος του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ. Ας τον ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ η ηγεσία του «Κ»ΚΕ αν θέλει να ανακτήσει έστω και ελάχιστη απ’ την οριστικά χαμένη αξιοπιστία της απέναντι στην εργατική τάξη και στο λαό και ας αφήσει στην άκρη τα παραμύθια για τα παιδάκια του νηπιαγωγείου.
Η αντιδραστική συνεργασία της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ με το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ, η συστηματική συγκάλυψη του μοναρχοφασιστικού χαρακτήρα αυτού του μεγαλοαστικού κόμματος, που επιβεβαιώνεται, εκτός των άλλων, εκ νέου και απ’ την πρόσφατη συνεργασία της ΝΔ με το ναζιφασιστικό κόμμα του ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη σε διάφορα μέρη της χώρας και ιδιαίτερα στην Αθήνα, με τη συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο του Νικήτα Κακλαμάνη (ΝΔ) του κορυφαίου ηγετικού στελέχους του ΛΑΟΣ, Ι. Μυλωνόπουλου, διευθυντή και εκδότη της εφημερίδας «Α1», αυτού του φασιστικού κόμματος και ενός άλλου στελέχους του, της Κ. Τσαμπιέρη-Παπαμιχαήλ (μέλος της εκτελεστικής γραμματείας του ΛΑΟΣ και υποψήφια ευρωβουλευτή το 2004), οι συνεργασίες με εθνικιστικά-ρατσιστικά στοιχεία κλπ., που σβήνουν στην πράξη τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αντιφασιστικών-αντιϊμπεριαλιστικών και εθνικιστικών-σοβινιστικών-ρατσιστικών-φασιστικών δυνάμεων οδηγούν σε φαινόμενα να βρίσκουμε τον υποψήφιο ευρωβουλευτή του «Κ»ΚΕ, αντιδραστικό νεορθόδοξο Κ. Ζουράρι, υποψήφιο αργότερα δήμαρχο της ΝΔ στην Κρήτη (Λασίθι) αλλά και κεντρικό ομιλητή στη φετινή εθνικιστική φιέστα για το «Μέγα Αλέξανδρο» του ναζιφασίστα χουντικού Π. Ψωμιάδη (ΝΔ), νομάρχη Θεσσαλονίκης, αλλά και υποστηριχτή της υποψηφιότητας του Αγάπιου Σαχίνη («Κ»ΚΕ) στο δήμο Θεσσαλονίκης (29/6/2006), την ηθοποιό Βάσια Τριφύλλη υποψήφια του «Κ»ΚΕ παλιότερα να φιγουράρει στο ψηφοδέλτιο του Ν. Κακλαμάνη, τον υποψήφιο δήμαρχο, επικεφαλής της «Αγωνιστικής Κίνησης» του «Κ»ΚΕ, Σπύρο Εργολάβο στις εκλογές του 2002 στο δήμο Ιωαννίνων να συμμετέχει στο τωρινό ψηφοδέλτιο της ΝΔ με επικεφαλής τον νυν δήμαρχο Νίκο Γκόντα, τη Χρ. Γιαταγάνα στη Θεσσαλονίκη να «τρέχει» στον Παπαγεωργόπουλο (ΝΔ), κλπ. και άλλους να «τρέχουν» προς το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, όπως έχει καταγγελθεί και από μέλος του «Κ»ΚΕ στον προσυνεδριακό διάλογο για το 17ο Συνέδριο: «με μεγάλη ευκολία τους δώσαμε «θέσεις ευθύνης» και με μεγαλύτερη ευκολία ορισμένοι απ’ αυτούς μας εγκατέλειψαν για «άλλες πολιτείες» (π.χ. υποψήφιοι ευρωβουλευτές με το ΠΑΣΟΚ, υποψήφιοι νομάρχες με τη ΝΔ, τομεάρχες αγροτικών, ΛΑΟΣ κ.α. για να μιλήσουμε για παραδείγματα από τη Β. Ελλάδα)» («Ρ», 4/1/2005, σελ.20). Γνωστό επίσης είναι, ανάμεσα στις πολλές περιπτώσεις πανελλαδικά, ότι ο Ν. Ρογκάκος, δήμαρχος Βύρωνα, στο ψηφοδέλτιό του είχε τον πρόεδρο της τοπικής ΕΠΕΝ («Πριν», 6/10/2002).
Τέλος η συνεργασία του «Κ»ΚΕ με τα «ρετάλια» των ΔΗΚΚΙ και Κομμουνιστικής Ανανέωσης διαψεύδουν τον ισχυρισμό των σοσιαλδημοκρατών ηγετών του ότι τάχα δεν συνεργάζονται με κόμματα και οργανώσεις που στήριξαν το Μάαστριχτ και την ΕΕ όταν είναι πασίγνωστο ότι και τα δυο έχουν ταχθεί υπέρ της ένταξης και παραμονής της χώρας στην ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση – θέση που στην πραγματικότητα, παρά τις δημαγωγίες, αποδέχεται ουσιαστικά και το χρουστσωφικό σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ. Επιπλέον αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η συνεργασία του «Κ»ΚΕ με το υπερεθνικιστικό ΔΗΚΚΙ αποτελεί το πιο κατάλληλο θερμοκήπιο για την ανάπτυξη και μεγαλύτερη κυριαρχία του εθνικισμού στις γραμμές αυτού του αστικού, σοσιαλδημοκρατικού τύπου, κόμματος.
Αυτή είναι η αναπόφευκτη κατάληξη-κατάντια της ρεφορμιστική πολιτικής των λακέδων του κεφαλαίου σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ(΄56) που έχουν εγκαταλείψει όχι μόνο τη διαχωριστική γραμμή μπουρζουαζίας-προλεταριάτου αλλά κι’ εκείνη των αντιφασιστικών-αντιιμπεριαλιστικών και εθνικιστικών-φασιστικών δυνάμεων.


Αρ. Φύλ. 233 1-15 Σεπτέμβρη 2006
Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2006

ΔΟΜΙΝΙΚΑΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Για την επαναστατική ενότητα

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργασίας (PCT)
Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!

Δομινικανό Εργατικό Κόμμα (PTD ML)
Προλετάριοι όλων των χωρών, καταπιεζόμενα έθνη και λαοί, ενωθείτε!

Εμείς, το Δομινικανό Εργατικό Κόμμα (PTD ML), και το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργασίας (PCT), μετά από διάφορες συζητήσεις και μια μεγάλη περίοδο σχέσεων στους λαϊκούς και πολιτικούς αγώνες, καταλήξαμε σε μια πολιτική συμφωνία που ελπίζουμε θα συμβάλει στο άνοιγμα του δρόμου για το λαϊκό και επαναστατικό αγώνα στη χώρα μας. Το περιεχόμενο της συμφωνίας είναι το ακόλουθο:

Πολιτική συμφωνία

1. Εμείς, το Κομμουνιστικό Κόμμα της εργασίας (PCT) και το Δομινικανό Εργατικό Κόμμα (PTD ΜL), μετά από πολλούς γύρους πολιτικών επαφών και ανταλλαγών απόψεων, καταλήξαμε σε μια ουσιαστική συμφωνία για τις απόψεις μας όσον αφορά στην ιστορική κατάσταση της δομινικανής επανάστασης και της αξιολόγησης των αλλαγών που έχουν εμφανιστεί στη δομινικανή κοινωνία και τον κόσμο τα τελευταία 25 χρόνια.

2. Οι κοινωνικό-οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές αλλαγές που έλαβαν χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, οι οποίες έχουν ενισχύσει το κεφαλαιοκρατικό μοντέλο εκμετάλλευσης στη Δομινικανή Δημοκρατία, αν και έχουν εγγυηθεί την περιορισμένη αντιπροσωπευτική δημοκρατία, όπως αυτή εννοείται, με τη διεξαγωγή κοινοβουλευτικών και προεδρικών εκλογών κάθε τέσσερα έτη, δεν έχουν αποτρέψει περισσότερο από το 80% του δομινικανού πληθυσμού να ζει στη φτώχεια και σχεδόν δύο εκατομμύρια να είναι αναλφάβητοι λόγω του εκμεταλλευτικού χαρακτήρα του επικρατούντος κοινωνικού και οικονομικού καθεστώτος, ενός καθεστώτος αποκλεισμών.

3. Κατά συνέπεια η αδυναμία και η αποτυχία των πολιτικών και δικαστικών θεσμών είναι προφανής: μια μειοψηφία κάποιων οικογενειών και συνεταίρων τους έχουν το ελευθέρας για να κάνουν ό,τι θέλουν και ταυτόχρονα μονοπωλούν τη λήψη αποφάσεων.

4. Η εθνική κυριαρχία έχει καταργηθεί με την ανοικτή επέμβαση της Αμερικανικής Πρεσβείας και των αντιπροσωπειών των διεθνών οικονομικών και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών στις εσωτερικές υποθέσεις, με την αύξηση του εξωτερικού χρέος, με την ιδιωτικοποίηση της πλειοψηφίας των κρατικών επιχειρήσεων και της επιβολής ενός κοινωνικοοικονομικού μοντέλου βασισμένου στο κέρδος και της υπεροχής του τομέα των υπηρεσιών, των χρηματοοικονομικών και κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων, της παραοικονομίας και των εισαγωγών, εις βάρος των εθνικών παραγωγικών τομέων.

5. Αυτή η πραγματικότητα μας σπρώχνει στην ανάληψη προγραμματικών προσπαθειών και στόχων για την κατάκτηση της συμμετοχικής δημοκρατίας, την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της προόδου ως στόχους πρώτης προτεραιότητας στη δομινικανή επαναστατική διαδικασία στην παρούσα φάση, χωρίς οι οργανώσεις μας να αποκηρύττουν το στρατηγικό στόχο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, υπό την επαναστατική ηγεμονία της εργατικής τάξης και του Μαρξιστικού-Λενινιστικού προλεταριακού κόμματος.

6. Κατανοώντας πως η κυρίαρχη τάση στην εσωτερική κατάσταση, είναι υπέρ της διατήρησης των αδύναμων αστικών θεσμών, θεωρούμε ως αναγκαίο τον αγώνα για προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, στηριζόμενοι στην κινητοποίηση των μαζών, την πολιτική αντίσταση και τον αγώνα εντός και του κοινοβουλίου, χωρίς να αποκλείουμε οποιαδήποτε μέθοδο πάλης που οι μεταβαλλόμενες περιστάσεις απαιτούν, με βάση τις ηθικές αρχές μας και τις μαρξιστικές-λενινιστικές αντιλήψεις μας.

7. Επαναδιατυπώνουμε την επαναστατική αρχή ότι οι λαϊκές μάζες είναι η κύρια δύναμη της επανάστασης, η πολιτική οργάνωση, διαπαιδαγώγηση και η κινητοποίηση για τα αιτήματα των μαζών είναι ένας μόνιμος στόχος και ένας θεμελιώδης άξονας της στρατηγικής μας για τη συσσώρευση των δυνάμεων, τον αγώνα για την εξουσία και την εθνική απελευθέρωση.

8. Το PTD ΜL και το PCT ταυτίζονται όσον αφορά την κριτική και τον αγώνα ενάντια στα ηγετικά κλιμάκια των τριών παραδοσιακών κομμάτων (PLD, PRD, PRSC [ Κόμμα δομινικανής απελευθέρωσης, Δημοκρατικό Επαναστατικό Κόμμα, Κοινωνικό -χριστιανικό μεταρρυθμιστικό Κόμμα - σ τ. μ]), τα οποία θεωρούμε ως πολιτικούς εκπροσώπους της ντόπιας μεγαλοαστικής και ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης, των κοινωνικών τάξεων που μονοπωλούν τον πλούτο που ο λαός μας έχει δημιουργήσει και που ελέγχουν την πολιτική εξουσία: είναι οι παραδοσιακοί σύμμαχοι των ξένων δυνάμεων και το κύριο εμποδίου για την οικονομική ανάπτυξη, ευημερία και δημοκρατία.

9. Θεωρώντας ότι τα PCT και το PTD ΜL διατηρούν σχέσεις αδελφικές και αλληλοσεβασμού που σφυρηλατούνται στον καθημερινό αγώνα των μελών μας και τις ταξικές μάχες: ότι αγωνίζονται για την εθνική απελευθέρωση και το σοσιαλισμό, με μια μακροχρόνια ιστορία πάλης ενάντια στον οπορτουνισμό, με μια κοινή κατανόηση της πολιτικής περιόδου που η τοπική και διεθνής επαναστατική διαδικασία βιώνει και των στόχων που πρέπει να αναλάβουμε σε αυτήν την φάση, υποσχόμαστε να αξιοποιήσουμε ό,τι θετικό έχουμε συσσωρεύσει σε σχέση μας, να αναπτύξουμε νέα επίπεδα αδελφοσύνης, κατανόησης και στρατηγικών υποχρεώσεων: να αναπτύξουμε νέα στάδια της ενότητας μεταξύ δύο κομμάτων μας και του προοδευτικού και επαναστατικού κινήματος του δομινικανού λαού, έχουμε καταλήξει στην ακόλουθη Πολιτική Συμφωνία:

9.1. Γενικές πτυχές:

α) Δεσμευόμαστε να καθοδηγήσουμε τις πολιτικές σχέσεις μας βασισμένες στον αμοιβαίο σεβασμό, αμοιβαία συνεργασία και επαναστατική αλληλεγγύη.

β) Θα προωθήσουμε την από κοινού καθημερινή προσπάθεια και την συντροφική κατανόηση μεταξύ των μελών των δύο οργανώσεων στο πνεύμα της σφυρηλάτησης μιας ενοποιητικής κουλτούρας, που κατευθύνεται προς ολόκληρο το κίνημα, χωρίς περιορισμό του δικαιώματος στη διαφωνία και στην κριτική και την αυτοκριτική που πρέπει να κυριαρχούν στις σχέσεις αρχών μεταξύ των επαναστατών.

γ) Αυτή η πολιτική συμφωνία δεν περιορίζει τις διμερείς σχέσεις, ούτε την υπογραφή των συμφωνιών από τις δύο οργανώσεις με άλλες οργανώσεις, υπό τον όρο ότι αυτές δεν αντιβαίνουν τη φύση αυτής της συμφωνίας.

9.2. Πολιτική Ενότητα:

α) Αυτή η ενωτική προσπάθεια εμπνέεται σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο στάδιο, από την απόφαση να ενισχυθεί μια στενή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα μεταξύ των δύο οργανώσεων και να καταβληθούν σημαντικές προσπάθειες για την οικοδόμηση μιας ενωτικής επαναστατικής ηγεσίας στη δομινικανή Δημοκρατία, της οποίας τα χαρακτηριστικά θα καθορίζονται κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.

β) Τα PCT και το PTD ML δεσμεύουν τους περιορισμένους πόρους και την εμπειρία τους για την ενίσχυση και την προβολή της Ενότητας του Λαού ως το έμβρυο μιας ενωτικής στρατηγικής και για να οδηγήσουν στην ανάπτυξη μιας ευρείας πολιτικής και κοινωνικής εναλλακτικής λύσης που συγκεντρώνει τις προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις του Δομινικανού λαού και για να πάρει την εξουσία και να χτίσει ένα κυρίαρχο και δημοκρατικό έθνος.

9.3 Δουλειά στις μάζες:

α) Θα εργαστούμε μαζί με άλλες επαναστατικές οργανώσεις και προοδευτικούς φορείς για την ανοικοδόμηση και την ανασύνθεση των μαζικών οργανώσεων για έναν λαϊκό συντονισμό βασισμένο στην αρχή της αντιπροσώπευσης και της νομιμότητας με την οποία οι ομάδες της βάσης συμφωνούν. Για πρακτικές ενάντια στη χειραγώγηση και τη γραφειοκρατία, για δημοκρατικές πρακτικές στη λήψη αποφάσεων: που θα διαφοροποιούν τις μορφές οργάνωσης, τις μεθόδους πάλης και συνδυάζουν τις διαδικασίες της κινητοποίησης με την ενδυνάμωση της οργάνωσης και του σχηματισμού μιας σημαντικής κριτικής και επαναστατικής κοινωνικής συνείδησης.

β) Να προωθήσουμε μια ενωτική κουλτούρα στο κοινωνικό κίνημα και προς τις άλλες επαναστατικές οργανώσεις, με τις οποίες θα προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε τις κοινές θέσεις μέσω διμερών και πολύπλευρων συζητήσεων.

γ) Να συντονιστούμε και /ή να αλληλοϋποστηριχτούμε στα κύρια γεγονότα και τις δραστηριότητες των μαζών (πάλη σε θέματα παιδείας, πολιτιστικές εκδηλώσεις διαδικασίες της οργάνωσης και αγώνες) που προωθούν και οι δύο οργανώσεις, κυρίως στη σπουδάζουσα νεολαία , γειτονιά, δάσκαλοι, συνδικάτα και αγροτικά κινήματα.

δ) Δεσμευόμαστε να συζητήσουμε την υποστήριξη του ενός τον άλλον και άλλων προοδευτικών φορέων (με τη συμμετοχή των συντρόφων στις αντίστοιχες περιοχές τους), στα μαζικά κινήματα των δύο οργανώσεων, πάντα σε ένα πνεύμα αλληλεγγύης, αδελφοσύνης, σεβασμού και ειλικρίνειας.

ε) Να καθιερώσουμε ένα πρόγραμμα δράσης που να εξασφαλίζει τον κοινό σχεδιασμό, την αδελφότητα και την ανταλλαγή των εμπειριών των ειδικευμένων στη μαζική δουλειά συντρόφων των κομμάτων μας και για να προωθήσουμε μια πλατφόρμα που να επιτρέπει στα ρεύματά μας να εκφραστούν και να ενεργούν από κοινού στο μαζικό κίνημα, χωρίς να γινόμαστε ουρά κανενός.

στ) Άμεσα θα λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα για να προωθήσουμε το συντονισμό και την συνακόλουθη ενοποίηση μέρους ή όλης της εργασίας που εκτελούμε στη νεολαία και το μέτωπο των δασκάλων.

9.4. Οργανωτικοί Στόχοι:

α) Καταλαβαίνοντας τη σημασία των διαδικασιών που περιλαμβάνονται στην οικοδόμηση της επαναστατικής οργάνωσης και τον επαναστατικό αγώνα της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων μαζών, έχουμε αποφασίσει τα εξής σε αυτό τον τομέα:

- Να πραγματοποιούμε καθημερινές συνεδριάσεις για να συζητούμε θέματα πολιτικού ενδιαφέροντος.

- Να οργανώνουμε δραστηριότητες συζήτησης και οργάνωσης στο μαζικό κίνημα

- Να ανταλλάξουμε αντιπροσωπείες στις δραστηριότητες των αντίστοιχων πολιτικών σχολείων μας.

β) Παίρνοντας ως σημείο αφετηρίας τις παραπάνω δραστηριότητες δεσμευόμαστε σε έναν λογικό χρόνο να αρχίσουμε την πρώτη φάση του κοινού πολιτικού σχολείου.

9.5. Διεθνείς σχέσεις και αλληλεγγύη:

α) να αλληλοϋποστηριχτούμε στη διεθνιστική δουλειά από την οποία:

- Θα κάνουμε οτιδήποτε δυνατό για να έχουμε κοινές θέσεις σχετικά με τα σημαντικά γεγονότα που πραγματοποιούνται και για τα γεγονότα στα οποία αποφασίζουμε να συμμετέχουμε.

- Να προσπαθήσουμε να στείλουμε κοινές αντιπροσωπείες στα διεθνή γεγονότα.

- Να υποστηρίξει ο ένας τον άλλον στα διεθνή φόρουμ θέτοντας τους οικονομικούς πόρους μας ο ένας στην υπηρεσία του άλλου όταν αυτό είναι απαραίτητο.

- Να εργαστούμε για τη μεγαλύτερη δυνατή αλληλεγγύη στην οποία ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός προοδευτικών και επαναστατικών δυνάμεων μπορεί να συγκλίνει.

- Να ιδρυθεί μια Κοινή Επιτροπή για να συζητά διεθνή ζητήματα και να κάνει προτάσεις που μπορούν να πραγματοποιηθούν από κοινού.

Πρωτεύουσα της Δομινικανής Δημοκρατίας 27 Σεπτέμβρη 2005

Υπογραφές

για την ΚΕ του PCT
Manuel Salazar
Γενικός Γραμματέας

για την ΚΕ του PTD ML
Ivan Rodriguez,
Πρόεδρος

 

Σκέψεις πάνω στην Πολιτική Συμφωνία μεταξύ PCT και PTD

Του Francisco Caraballo

* Η Συμφωνία η οποία υπογράφηκε πρόσφατα μου φαίνεται πολύ θετική, γιατί παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα οπτική με την έννοια ότι προγραμματίζει δραστηριότητες στην επίτευξη κοινών στόχων. Με βάση αυτό, μπορούν να γίνουν και τα ακόλουθα σχόλια:

1. Αυτή η σημαντική πολιτική κατάκτηση δείχνει την επιτυχία του σωστού συνδυασμού κάποιων αντικειμενικών συνθηκών σε σχέση με την πραγματικότητα στη χώρα και την αποφασιστική θέληση των ενωμένων δυνάμεων και των προσπαθειών πάνω σε κοινές προτάσεις.

2. Όλοι μπορούν να δουν ότι συνεχείς ενωτικές προσπάθειες γίνονται σε όλο τον κόσμο, βγάζοντας συμπεράσματα από τη χρησιμότητά τους στην επίτευξη στόχων που μπορούν να δημιουργήσουν αλλαγή στην κατάσταση, με τη συμμετοχή της πλειοψηφίας που παραδοσιακά αποκλείονταν μέχρι τώρα. Υπάρχουν πρόσφατα παραδείγματα σε Ισπανία, Γαλλία, Ισημερινό, Βραζιλία και Κολομβία και παρ’ όλο που διαφέρουν σε περιεχόμενο και βάθος δείχνουν μια διεθνή τάση.

3. Είναι δεδομένο ότι οι εξελίξεις στις χώρες αυτές δείχνουν μια μεγαλύτερη υποταγή στους σχεδιασμούς των Ηνωμένων Πολιτειών, την ενδυνάμωση των ομάδων εκείνων που καθορίζουν την πορεία αυτών των χωρών και που επωφελούνται από την υπερεκμετάλλευση ευρύτερων στρωμάτων του πληθυσμού, ενώ αρνούνται την επίλυση σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων. Οι ισχυροί οικονομικοί κύκλοι που είναι συνδεδεμένοι με πολυεθνικές είναι ικανοποιημένοι με τις κατευθυντήριες γραμμές τους, ενώ εκείνοι που τρέφουν τους πλουσίους γίνονται όλο και πιο φτωχοί.

4. Είναι επιτακτικό- ως τμήμα της ιδεολογικής πάλης- να επιδοθούμε σε αυστηρή κριτική της πλαστότητας της αστικής δημοκρατίας, όχι μόνο για τη φύση της, αλλά γιατί εκείνα τα στοιχεία που ήταν θετικά για την πάλη των λαών, τώρα διακυβεύονται. Η άρνηση ή ο δραστικός περιορισμός των ελευθεριών και των δικαιωμάτων σε φιλελεύθερες δημοκρατίες αποτελούν ένα παράδειγμα

5. Στη Συμφωνία που υπογράφηκε μπορεί κανείς να δει σύμπτωση σε στοιχειώδεις σκοπούς, όπως η εθνική κυριαρχία, η συμμετοχική δημοκρατία και η επίλυση των προβλημάτων ευρέων μαζών του πληθυσμού. Είναι προφανές ότι τα σημεία αυτά παρουσιάζουν ξεκάθαρα τους διάφορους τρόπου με τους οποίους μπορεί να υποκινηθεί ο κοινωνικός αγώνας για την κατάκτησή τους: αλλά είναι πολύ σημαντική η επίτευξη μιας κατ’ αρχήν συμφωνίας γιατί επισημαίνει κοινές αφετηρίες και κατευθύνσεις που μπορούν να ακολουθηθούν.

6. Στην ενοποιητική διαδικασία είναι προφανές ότι διάφορα στάδια υπάρχουν, που πρέπει να γίνουν πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να αποφευχθούν παρανοήσεις που μπορούν να εξελιχθούν σε τροχοπέδη στην εκπλήρωση των κοινών καθηκόντων. Αυτό είναι σημαντικό, ειδικότερα όταν υπάρχει η πιθανότητα να προσεγγιστούν και άλλες δυνάμεις για ενιαία καθήκοντα.

7. Η εμπειρία διδάσκει ότι το δυνάμωμα της ενότητας επιτυγχάνεται μέσα στη φωτιά του κοινωνικού και πολιτικού αγώνα, δηλαδή, στην εφαρμογή του κοινού προγράμματος, που γίνεται ο ενοποιητικός παράγοντας. Έτσι, είναι απαραίτητη η επίδειξη ιδιαίτερης προσοχής στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων και την άσκηση οργανωμένου ελέγχου των σχεδίων και των καθηκόντων.

8. Θα βοηθούσε πολύ αν οι ενοποιητικές συμφωνίες και υποχρεώσεις διευρυνθούν σε όσο το δυνατό περισσότερους τομείς της κοινωνίας. Αλλά, πάνω απ’ όλα είναι απαραίτητο τα αποτελέσματα των ενωτικών πολιτικών να είναι ορατά στο κοινωνικό κίνημα, που σε πολλές περιπτώσεις απαιτεί ευελιξία για την επίτευξη πιο σημαντικών σκοπών.


* Ο Francisco Caraballo είναι πολύ γνωστός Κολομβιανός επαναστάτης και κομμουνιστής ηγέτης. Εκτίει ποινή μεγάλης διάρκειας στις Κολομβιανές φυλακές ως πολιτικός κρατούμενος. Παγκόσμια γίνεται καμπάνια απελευθέρωσής του στην οποία συμμετέχει και η «Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55». Πριν τη σύλληψή του ήταν ο Πρώτος Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κολομβίας, Μαρξιστικού-Λενινιστικού και Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (EPL).

Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2006

Η δολοφονία του Νίκου Ζαχαριάδη

(προδημοσίευση από την εφημερίδα «Ανασύνταξη». Στην εφημερίδα θα υπάρξει και τοποθέτηση της Οργάνωσης για τις 3 εκδοχές του θανάτου του σ. Νίκου Ζαχαριάδη).

[[Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκανδρου Κεπέση «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ γύρω από γεγονότα και πρόσωπα». Αθήνα 2006, σελ. 45-46.]]

Την 1η Αυγούστου 1973 ο χρουστσωφικός ηγέτης Λ. Μπρέζνιεφ προχώρησε σε ένα έγκλημα που δεν το τόλμησαν ούτε οι χιτλερικοί κατακτητές.

Με την ΚΑ-ΓΚΕ-ΜΠΕ δολοφόνησαν τον Ν. Ζαχαριάδη τον εκλεκτό ηγέτη του ΚΚΕ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Ο Χαρ. Φλωράκης θυμάμαι το παρουσίασε ως αυτοκτονία.

«Σκεφτόμασταν, είχε δηλώσει, να τον έχουμε δίπλα μας, να του ζητάμε τη γνώμη μας όταν εκείνος αυτοκτόνησε».

...Ήταν αδύνατο να πιστέψω κάτι τέτοιο. Έγραψα αμέσως ένα σημείωμα στην Αλέκα Παπαρήγα που έγραφα τα παρακάτω περίπου.

Υποστηρίχτηκε συντρόφισσα ότι αυτοκτόνησε ο Ν. Ζαχαριάδης. Όχι!!!
Συντρόφισσα οι κομμουνιστές δεν αυτοκτονούνε.
Ο Ν. Ζαχαριάδης δεν αυτοκτόνησε.
Οι κομμουνιστές δεν αυτοκτονούν.
Ο Νίκος Ζαχαριάδης, η ηρωικός μάρτυρας του λαού, αυτοκτόνησε όσο και ο εκλεγμένος Πρόεδρος της Γεν. Συν. Εργ. Ελλάδας Δημ. Παπαρήγας που η Γενική Ασφάλεια τον παρουσίασε ότι αυτοκτόνησε με το κορδόνι της μπιτσάμας του στο κελί που τον κρατούσαν.

Υπάρχει και η εκδοχή ότι όσο ζούσε ο Ν. Ζαχαριάδης δεν θα μπορούσε να σταθεί το ΚΚΕ στην Ελλάδα. Ο Χαρ. Φλωράκης φαίνεται ότι συναίνεσε με τη χρουστσωφική ηγεσία, αν δεν της το ζήτησε εκείνος, για τη δολοφονία του Ζαχαριάδη.

Όπως και ναχει το ζήτημα ο Χαρ. Φλωράκης υπήρξε ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Ν. Ζαχαριάδη.

Η χρουστσωφική ηγεσία του ΚΚΣΕ και της Κυβέρνησης προχώρησε στη δολοφονία, γιατί σε λίγους μήνες, θα υποχρεωνόταν να απολύσει απ’ τη φυλακή τον Ν. Ζαχαριάδη που κρατιόταν χωρίς καμία δικαστική απόφαση πέρα για πέρα παράνομα.

Θα απολυόταν και θα αναλάμβανε την ηγεσία του ΚΚΕ. Προς όφελος του ΚΚΕ και του ελληνικού λαού, προς όφελος της Ειρήνης και της προόδου, σ’ όλον τον κόσμο.

Αυτό σημαίνει ότι, ύστερα από λίγο καιρό, ούτε ένα χρόνο η χρουστσωφική ηγεσία ήταν υποχρεωμένη να απολύσει το Ν. Ζαχαριάδη απ’ τη φυλακή που τον κρατούσε.

Ήταν υποχρεωμένη να απολύσει το Ν. Ζαχαριάδη που θα ακολουθούσε τη μαρξιστική-λενινιστική σταλινική πολιτική, αυτό το ήξερε καλά, γι’ αυτό βιάστηκε να τον δολοφονήσει με την ΚΑ-ΓΚΕ-ΜΠΕ της.


* Ο Νίκανδρος Κεπέσης πήρε μέρος στους πολέμους 1940-41,σαν έφεδρος Ανθυπολοχαγός. Ρίχτηκε απ’ τους πρώτους στον αγώνα ενάντια στους καταχτητές. Αναδείχθηκε σε καπετάνιο του 6ου Ανεξάρτητου Συν/τος του ΕΛΑΣ Πειραιά.

Έγινε μέλος της ΟΚΝΕ το 1930 και το 1936 μέλος του ΚΚΕ. Το 1944 έγινε μέλος της Γραμματείας της ΚΟ Πειραιά και το 1946 Β’ Γραμματέας της ΚΟ Αθήνας. Το 1950, όντας φυλακή, εκλέχτηκε από την Γ’ συνδιάσκεψη μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Επανεκλέχτηκε από όλα μέχρι και το 11ο Συνέδριο.

Για την πατριωτική και κομματική του δράση διώχθηκε σκληρά. Κλείστηκε σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης 22 σχεδόν χρόνια.

Υπήρξε βουλευτής του ΚΚΕ.

Διαβάστε Περισσότερα »