Παρασκευή 6 Ιουλίου 2007

ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ του ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ με θέμα ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Τα προοδευτικότερα κόμματα τους περιοχής συναντήθηκαν για πρώτη φορά στην Τουρκία 9-10 Ιουνίου μετά από πρόσκληση του Κόμματο Εργασίας τους Τουρκίας και του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών τους Τυνησίας για την διοργάνωση αυτού του συνεδρίου με τίτλο «Αντίσταση των Λαών Ενάντια τους Ιμπεριαλιστικές Επιθέσεις στη Μέση Ανατολή». Εκπρόσωποι οργανώσεων, κομμάτων και οι ακαδημαϊκοί συμμετείχαν σ’ αυτό το συμπόσιο. Εκπρόσωποι από Τουρκία, Συρία, Παλαιστίνη, Ιράκ, Τυνησία, Γαλλία και Κολομβία προετοίμασαν αυτή τη διακήρυξη ως αποτέλεσμα τους προσωπικής μελέτης για την περιοχή.

Η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική βρίσκονται κάτω την στρατιωτική, πολιτική και πολιτιστική επίθεση των ιμπεριαλιστών και των Σιωνιστών. Αυτές οι επιθέσεις εντάθηκαν ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα τους 11ης Σεπτέμβρη του 2001. Ο σκοπός αυτών των επιθέσεων είναι ο έλεγχος του υποθαλάσσιου πλούτου, των πηγών πετρελαίου και η κατοχή στρατηγικών σημείων. Οι ιμπεριαλιστές θέλουν να πετύχουν τους σκοπούς τους στην περιοχή χρησιμοποιώντας τους Σιωνιστές. Οι ιμπεριαλιστές και οι σύμμαχοί τους χρησιμοποιούν κάθε μέσο για την επίτευξη των σκοπών τους. Προβαίνουν σε στρατιωτικές επιθέσεις, επιχειρούν ωμή κατοχή, εφαρμόζουν πολιτική και διπλωματική πίεση και καταδικάζουν τους λαούς σε πείνα και φτώχια με τα οικονομικά εμπάργκο. Στερούν από τους λαούς ακόμα και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Δεν διστάζουν να στρέψουν τους Σουνίτες ενάντια στους Σιίτες και τους Κούρδους ενάντια στους Άραβες και την ίδια ώρα διχάζουν τους λαούς υποδαυλίζοντας και διογκώνοντας τις φυλετικές, εθνικές θρησκευτικές διαφορές. Ο στόχος τους είναι το ξαναμοίρασμα και η επαναπροσαρμογή της περιοχής με βάση τις στρατηγικές τους επιδιώξεις. Από την άλλη θέλουν να συκοφαντήσουν τον αγώνα και την αντίσταση των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό χαρακτηρίζοντάς τον «τρομοκρατία». Θέλουν να πετύχουν τους σκοπούς τους είτε καταπνίγοντας το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους με νέα ιδεολογικά σχήματα ή αποκαλώντας τους ανοιχτά ως «εχθρούς».

Σήμερα, ολόκληρη η περιοχή είναι κάτω από την στρατιωτική εποπτεία των ΗΠΑ. Έχουν ήδη αποκτήσει έλεγχο στα αποικιακά τους κράτη. Στα υπόλοιπα, τους αποσπούν κομμάτια από την γη τους και εγκαθιστούν στρατιωτικές βάσεις. Ανοίγουν δρόμους για να μπορούν να δρουν στην περιοχή. Για να το πετύχουν αυτό, αποσταθεροποιούν όλες τις οικονομικές και κοινωνικές σταθερές και ισορροπίες. Δεν διστάζουν στο να απειλούν όλες τις κυβερνήσεις και τους λαούς για να πετύχουν τους σκοπούς της στην περιοχή και να ενισχύσουν την εξουσία τους και την ηγεμονία τους σε ολόκληρο τον κόσμο.

Επιπλέον, στην περιοχή μας τα αντιδημοκρατικά καθεστώτα και οι δεσποτικές κυβερνήσεις αυξάνουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι λαοί σε αυτό το πλαίσιο. Η περιοχή κυβερνάται είτε από βασίλεια είτε από τα αποκαλούμενα «δημοκρατικά» βασίλεια. Οι λαοί που ζουν σε αυτές τις υπό κατοχή περιοχές υποφέρουν τα μέγιστα. Η ανέχεια, η ανεργία, οι επιδημικές ασθένειες και η αδιαφορία έχουν φτάσει σε υψηλά επίπεδα εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Παράλληλα, τα κέρδη των ισχυρών κρατών, η ευμάρεια των ιμπεριαλιστών και η ηγεμονίας τους μεγαλώνουν όλο και περισσότερο.

Οι λαοί μας δεν αντιμετωπίζουν μόνο οικονομική, πολιτική και στρατιωτική καταπίεση, αλλά και μια τεράστια πολιτιστική καταδυνάστευση. Οι πολιτισμοί, τα πιστεύω και οι εθνικές συνειδήσεις τους απειλούνται με καταστροφή. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις λεηλατούν μουσεία και βιβλιοθήκες, κατεδαφίζουν σχολεία, ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια, σκοτώνουν ή φυλακίζουν τους επιστήμονες και τους διανοούμενους. All the religious and civil organisations have been tried to be abolished, they have been ravaged. The educational systems of the peoples have been utterly regulated. Furthermore, all of the media institutions in the Middle Eastern countries are under control of cruel monarchs.

Παρόλες τις αρνητικές συνθήκες, οι λαοί της Μέσης Ανατολής ποτέ δεν θα μείνουν άπραγοι. Θα στρατευθούν στην αντίσταση. Θα πάρουν θέση για να υπερασπιστούν τα δικά τους πολιτικά, κοινωνικά, και οικονομικά δικαιώματά τους. Ο ένοπλος αγώνας στο Ιράκ ματαίωσε τα σχέδια των ΗΠΑ. Επίσης, η αντίσταση θριάμβευσε απέναντι στον σιωνισμό στον Λίβανο. Η αντίσταση δυναμώνει και ο ξεσηκωμός ενάντια στους κατακτητές αναπτύσσεται στην Παλαιστίνη. Ταυτόχρονα, τα αντιστασιακά κινήματα έχουν αρχίσει να γίνονται πιο πειθαρχημένα και έχουν καταφέρει βαριές απώλειες για τους κατακτητές στο Αφγανιστάν και στη Σομαλία. Σε όλες τις χώρες της περιοχής, τα κινήματα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό δεσποτισμό βελτιώνονται όλο και περισσότερο. Αυτές τα αντιστασιακά κινήματα είναι υποψήφια να λάβουν την πολιτική υποστήριξη των λαών. Εξάλλου, οι μειονότητες στην περιοχή βρίσκονται υπό την διπλή καταδυνάστευση των ιμπεριαλιστών και των απάνθρωπων κυβερνήσεων. Το καθήκον και η ευθύνη των λαών είναι να λύσουν τα προβλήματα σε δημοκρατικά και κοινωνικά πλαίσια. Αν δεν είναι η πατρίδα ελεύθερη, δεν θα μπορέσει ποτέ να είναι δημοκρατική. Η ανεξαρτησία και η ελευθερία θα είναι ασήμαντες όσο οι λαοί δεν έχουν στην κατοχή τους, τους δικούς τους τοπικούς πόρους και ευημερία σε όλους τους τομείς. Αφήνοντας τον εθνικισμό, τον σεκταρισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό στην άκρη, τους οποίους έχουν εισάγει, υποδαυλίσει και συντηρήσει οι ιμπεριαλιστές, πρέπει να ενώσουμε τους λαούς μας ενάντια στους ιμπεριαλιστές και τους σιωνιστές.
Η πάλη ενάντια στο τρίγωνο αντίδραση-Σιωνισμός-ιμπεριαλισμός πρέπει να συνεχιστεί με ένα πλατύ μέτωπο. Υπάρχουν Ισλαμιστικές δυνάμεις οι οποίες παλεύουν κι αυτές ενάντια σε αντίδραση-Σιωνισμό-ιμπεριαλισμό. Σε αυτή τη φάση πρέπει να βάλουμε τους ίδιους στόχους, χωρίς να παραιτηθεί κανείς από το πρόγραμμά του, έχοντας υπ’ όψην μας τις διαφορές που έχουμε μαζί τους. Το βασικό καθήκον όλων των επαναστατών σε αυτό τον αγώνα είναι να ενώσουν όλους τους εργάτες και τους εργαζόμενους κάτω από σε μια πολιτική και μια ιδεολογία με γερά θεμέλια και σωστά γειωμένη. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε.
Οι συμμετέχοντες σε αυτό το Συμπόσιο υποστηρίζουν τα αντιστασιακά κινήματα σε Ιράκ, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Λίβανο και Σομαλία και επισημαίνουν ότι οι λαοί που αντιστέκονται στην κατοχή δεν έχουν καμία σχέση με την «τρομοκρατία». Ο πραγματικός τρόμος είναι η κατοχή και η καταστροφή των πολιτισμών. Σε αυτά τα πλαίσια, οι συμμετέχοντες συμφωνούν ότι το βασικότερο πρόβλημα της περιοχής είναι το Παλαιστινιακό. Η ασφάλεια και η σταθερότητα είναι αδύνατες χωρίς να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Ο Παλαιστινιακός Λαός πρέπει να καθορίσει μόνος του το μέλλον του. Στόχος του Παλαιστινιακού λαού είναι να ιδρύσει ένα δημοκρατικό Παλαιστινιακό Κράτος στην ιστορική γη της Παλαιστίνης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι συμμετέχοντας επικεντρώνουν στα ακόλουθα σημεία:

· Ο αγώνας των Παλαιστινίων ενάντια στους Σιωνιστές είναι μέρος και κομμάτι του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό στην περιοχή και σε ολόκληρο τον κόσμο. Στηρίζουμε όλες τις μορφές πάλη των Παλαιστινίων συμπεριλαμβανομένου και του ένοπλου αγώνα ενάντια στους Σιωνιστές οι οποίοι είναι σφετεριστές και εθνικιστές. Δεν θα πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ αυτών των κινημάτων. Καλούμε όλες τι ομάδες είτε εθνικιστικές, είτε αριστερές είτε ισλαμιστικές και παλεύουν υπέρ του Παλαιστινιακού λαού να διατηρήσουν την εθνική ενότητα και να λύσουν τις εσωτερικές τους διαφορές μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο άμεσα.
· Οι συμμετέχοντας διαμαρτύρονται για τον οικονομικό και πολιτικό αποκλεισμό που τέθηκε σε εφαρμογή ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό και ζητάν για τον άμεσο τερματισμό του το συντομότερο δυνατό.
· Συμφωνούμε με την Ιρακινή Αντίσταση. Ο πρώτος όρος για την επίλυση των προβλημάτων του ιρακινού λαού είναι η άμεση αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων. Και εδώ, οι συμμετέχοντες καλούν όλες τις δυνάμεις στο Ιράκ να παραμερίσουν το σεχταρισμό, εθνικά και θρησκευτικά προβλήματα και να ενωθούν. Διαμαρτυρόμαστε για τον θάνατο πολιτών. Ενέργειες που έχουν στόχο πολίτες αδυνατίζουν το κύρος της αντίστασης. Αν επιτευχθεί ενότητα, η νίκη θα έρθει πολύ σύντομα. Η νίκη θα μείνει ένα γερό σοκ ενάντια στα σχέδια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή.
· Στηρίζουμε τους αγώνα σε όλα τα επίπεδα της αντίστασης στην περιοχή, στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία και τον Λίβανο και υπογραμμίζουμε ότι οι λαοί στην περιοχή έχουν το δικαίωμα της αντίστασης. Συγκεκριμένα, χαιρετίζουμε τον Λιβανέζικο λαό που πολέμησε και νίκησε τους Σιωνιστές το περασμένο καλοκαίρι.
· Η Συνδιάσκεψη καταγγέλλει τις απειλές των ΗΠΑ προς τη Συρία και το Ιράν, απειλές οι οποίες είναι καταδικαστέες ανεξάρτητα από δικαιολογίες. Η αλλαγή του καθεστώτος στο Ιράν και στη Συρία είναι καθαρά πρόβλημα του Ιρανικού και Συριανού λαού. Σε τέτοια θέματα δεν θα πρέπει για κανένα λόγο να αναμειγνύονται εξωγενείς δυνάμεις.
· Καταδικάζουμε τις επιθέσεις και την κατοχή που έχει ως στόχο τον έλεγχο του φυσικού πλούτου του Σουδάν και καλούμε τους λαούς της περιοχής σε συνεννόηση και σύναψη ισχυρών σχέσεων. Πρέπει να δράσουμε μαζί ενάντια στον κοινό εχθρό. Στηρίζουμε κάθε μορφή πάλη των λαών στην περιοχή για την κατάχτηση πολιτιστικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.
· Καταδικάζουμε τις τυραννικές συμπεριφορές των κυβερνήσεων της περιοχής ενάντια στη λαϊκή και πολιτική αντιπολίτευση. Οι πολιτικές δίκες στο Μαρόκο πρέπει να σταματήσουν άμεσα. Το ίδιο πρέπει να γίνει με τις δίκες σε Τυνησία, Αίγυπτο, Συρία, Ιράν, Τουρκία και της χώρες του Περσικού Κόλπου. Απαιτούμε όλοι αυτοί που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες λόγω των πολιτικών θέσεων και αντιλήψεών τους να επιστρέψουν σ’ αυτές και ταυτόχρονα απαιτούμε να ελευθερωθούν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι.
· Οι συμμετέχοντας στηρίζουν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των λαών της περιοχής.
· Τέλος, οι συμμετέχοντες εύχονται τέτοιες συνδιασκέψεις να συνεχιστούν με περισσότερες συμμετοχές και βαθύτερες συζητήσεις κάθε χρόνο.

Συμμετείχαν στη Συνδιάσκεψη:

Κόμμα Εργασίας (EMEP) Τουρκίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας (PCOT)
Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Συρίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας – Πολιτικό Γραφείο
Οργάνωση Σύριων Κομμουνιστών
Δημοκρατικός Δρόμος – Μαρόκο
Λαϊκό Μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης
Κομμουνιστικό Κόμμα Κολομβίας (μ-λ)
Sahar Mehdi, Επιτροπή για Ελεύθερο Ιράκ
Sallameh Keileh, Σύριος Μαρξιστής
Prof. Georges Labica, Επιτροπή «Πραγματική Ειρήνη στη Μ. Ανατολή» - Γαλλία
Jelloul Azzouna, Πρόεδρος της Ένωσης Ελεύθερων Συγγραφέων – Τυνησία

Δεν υπάρχουν σχόλια: