Η ξεχωριστή συγκέντρωση των ηγετών του ΠΑΜΕ είναι απεργοσπαστική: διασπά την πάλη των εργαζομένων, βρίσκεται στην υπηρεσία του κεφαλαίου και σε πλήρη ευθυγράμμιση με τα αντεργατικά κυβερνητικά σχέδια
Σήμερα, τη δεύτερη 4ετία της αντιδραστικής κυβέρνησης Καραμανλή, η εργατική τάξη και το σύνολο των πλατιών εργαζομένων μαζών δέχονται τις πλέον σφοδρότερες επιθέσεις του κεφαλαίου των τελευταίων δεκαετιών με τα πιο ακραία νεοφιλελεύθερα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης σ’ όλα τα επίπεδα, αρχίζοντας απ΄ τους μισθούς και τα πρωτοφανή απανωτά κύματα ακρίβειας ως την πλήρη κατεδάφιση και εκ μηδένιση όλων των κατακτήσεων της εργατικής τάξης, μεταξύ των οποίων και εκείνων που συνδέονται με το Ασφαλιστικό.
Η 12η Δεκέμβρη, μέρα πανελλαδικής απεργιακής κινητοποίησης – με την προκήρυξη 24ωρης απεργίας από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για το Ασφαλιστικό – είναι μια σημαντική μέρα όχι μόνο για την εργατική τάξη αλλά και για το σύνολο των εργαζομένων, αφού απ’ τον όγκο και τη μαχητικότητα των συγκεντρώσεων πανελλαδικά θα εξαρτηθεί-κριθεί αν οι εργαζόμενοι θα είναι σε θέση να αποκρούσουν αποτελεσματικά και με επιτυχία την πιο οξύτατη επίθεση που δέχθηκαν ποτέ για το Ασφαλιστικό με τα σχεδιαζόμενα αντεργατικά μέτρα της αντιδραστικής κυβέρνησης Καραμανλή, όπως ήδη έπραξαν το 2001 με τις ενωτικές και μαζικότατες συγκεντρώσεις κατά το σχεδίου Γιαννίτση για το Ασφαλιστικό που με τον πρωτοφανή όγκο τους εξανάγκασαν την κυβέρνηση Σημίτη να το αποσύρει οριστικά. Κι’ αυτή τη φορά ΜΟΝΟ ενωτικές-μαζικές συγκεντρώσεις των εργαζομένων είναι εκείνες που μπορούν να αποκρούσουν-ματαιώσουν τα αντεργατικά σχέδια και της κυβέρνησης Καραμανλή. Αυτή την περίοδο, όπως και τότε, οι ρεφορμιστές ηγέτες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αναγκάστηκαν κάτω από την πίεση, την οργή και αγανάχτηση των εργαζομένων να κηρύξουν την πρώτη πανελλαδική απεργία κατά των νέων αντεργατικών νεοφιλελεύθερων μέτρων για το Ασφαλιστικό που εμπεριέχουν, ανάμεσα στ’ άλλα, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ην κατάργηση βαρέων και ανθυγιεινών και τη δραστική μείωση των συντάξεων, αλλά και τη διαχείριση των αποθεματικών των ταμείων από τον ιδιωτικό τομέα και τέλος την πλήρη ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης – μύθοι που τάχα εγγυούνται τη «λύση» του Ασφαλιστικού, ενώ στην πραγματικότητα εγγυούνται και διασφαλίζουν μόνα τα υπέρογκα κέρδη του ιδιωτικού κεφαλαίου, μια επιπλέον εκμετάλλευση των εργαζομένων και οδηγούν στην πλήρη εκμηδένιση όλων των κατακτήσεών τους. Η πανελλαδική απεργία των εργατοπατέρων των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, το 2001, υπήρξε μια απεργία ορόσημο στην πάλη της εργατικής τάξης και γενικά όλων των εργαζομένων, αφού με την ενότητα – απαραίτητη προϋπόθεση για μεγάλη συμμετοχή – και την πρωτοφανή μαζικότητα πέτυχε να αποκρούσει την τότε επίθεση του κεφαλαίου – μια απ΄ τις σφοδρότερες επιθέσεις του κεφαλαίου και μάλιστα για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες – και υποχρέωσε την κυβέρνηση Σημίτη να αποσύρει το σχέδιο Γιαννίτση για το Ασφαλιστικό. Το 2001 οι εργατοπατέρες του ΠΑΜΕ δεν τόλμησαν να διασπάσουν την ενότητα των εργαζομένων με τις απεργοσπαστικούξεχωριστές συγκεντρώσεις. Όμως σήμερα, που η Νέα Δημοκρατία είναι κυβέρνηση οι ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ αποφάσισαν – στα πλαίσια της αντιδραστικής συνεργασίας «Κ»ΚΕ-ΝΔ – να οργανώσουν ξεχωριστή, διασπαστική και απεργοσπαστικού χαρακτήρα συγκέντρωση, σαμποτάροντας έτσι την ενότητα και ματαιώνοντας τη μεγάλη μαζικότητα με άμεση επιδίωξη-στόχο την υπονόμευση-αδυνάτισμα της πάλης των εργαζομένων ώστε να περάσουν τα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης Καραμανλη για το Ασφαλιστικό. Η ξεχωριστή συγκέντρωση των ηγετών του ΠΑΜΕ είναι απεργοσπαστική:διασπά την πάλη των εργαζομένων, βρίσκεται στην υπηρεσία του κεφαλαίου και σε πλήρη ευθυγράμμιση με τα αντεργατικά κυβερνητικά σχέδια για το Ασφαλιστικό. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο η σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα είχε ήδη κατά την διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων καλέσει τους εργαζόμενους να μην σχηματίσουν «μέτωπο» κατά της κυβέρνησης: «όχι το μέτωπο μόνο στη Νέα Δημοκρατία»(«Ρ» 2/10/2007, σελ.11) και ακριβώς αυτό ήταν ένα από τα θέματα που συζήτησε με το σύμμαχό της Κ.Καραμανλή κατά την πρόσφατη επίσκεψή της (7/11/2007) στο «Μέγαρο Μαξίμου».
Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου