Στις 9 Απρίλη αποφασίστηκε τελικά από το απερχόμενο ΚΣ της ΕΦΕΕ να πραγματοποιηθούν οι φοιτητικές εκλογές. Οι φετινές φοιτητικές εκλογές γίνονται πρώτο, ένα χρόνο μετά από τις μεγαλειώδης κινητοποιήσεις φοιτητών-καθηγητών οι οποίες είχαν κλιμακωθεί με καταλήψεις και απεργίες διαρκείας και οδήγησαν στο μπλοκάρισμα της αναθεώρησης του άρθρου 16 του συντάγματος, δεύτερο, με έναν νέο νόμο πλαίσιο ψηφισμένο αλλά καταδικασμένο στην πλειοψηφία των φοιτητών και ο οποίος συναντάει μεγάλες δυσκολίες στην εφαρμογή των διατάξεών του, τρίτο, εν όψει κατάθεσης νέου νομοσχεδίου από το Υπουργείο Παιδείας, αυτή τη φορά για την Πανεπιστημιακή έρευνα και τέταρτο, στο μέσο τεράστιων κινητοποιήσεων της εργατικής τάξης και του λαού ενάντια στην αντι-ασφαλιστική μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση και η οποία πλήττει και την νεολαία.
Μπροστά στα προβλήματα που ανοίγονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και στη συνολικότερη επίθεση της κυβέρνησης στις εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις, οι κυρίαρχες παρατάξεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ για άλλη μια φορά στρώνουν το δρόμο για το πέρασμα των μεταρρυθμίσεων. Σαν γνήσιοι εκφραστές της αστικής πολιτικής μέσα στα πανεπιστήμια, προσπαθούν με κάθε είδους δημαγωγίες να ξεγελάσουν τους νέους ανθρώπους, να πείσουν ότι οι αλλαγές που συντελούνται είναι προς το συμφέρον της νεολαίας! Συγκαλύπτουν την ουσία και το πραγματικό αντιδραστικό περιεχόμενο των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση. Αποτελούν το μόνιμο εμπόδιο απέναντι σε κάθε προσπάθεια για την ενημέρωση και την ενεργοποίηση των φοιτητών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών. Με τις πρακτικές και τη δράση τους υποσκάπτουν κάθε συλλογική διαδικασία.
Την ίδια ώρα η ΠΚΣ -η παράταξη της σοσιαλδημοκρατικής «Κ»ΝΕ- έχοντας προσφέρει πολλές υπηρεσίες στο σύστημα στο παρελθόν με αποκορύφωμα την καταγγελία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το ’73 ως δημιούργημα 300 προβοκατόρων αποτελεί τον βασικό ανασταλτικό παράγοντα ενεργοποίησης του φοιτητικού συλλόγου και έχει εξελιχθεί σε ένα συντηρητικό αντιδραστικό μόρφωμα. Πέρυσι κράτησε εχθρική στάση απέναντι στις καταλήψεις – ήταν ενάντια σε αυτές και τις καταπολέμησε - κινήθηκε σε πλήρη ευθυγράμμιση και συμμαχία-συνεργασία με την κυβερνητική ΔΑΠ (ΝΔ): «οι καταλήψεις προωθήθηκαν από τις δυνάμεις των ΕΑΑΚ-ΔΙΚΤΥΟΥ» («Ρ» 31/5/2006, σελ.12). Η ΠΚΣ όχι μόνο τάχθηκε κατά των καταλήψεων, αλλά και κατηγόρησε τις «δυνάμεις των ΠΑΣΠ-ΣΥΝ-ΕΑΑΚ που θεοποιούν τη μορφή της κατάληψης» («Ρ» 28/5/2006,σελ.12). Μάλιστα τότε οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες της «Κ»ΝΕ αυτογελοιοποιούμενοι ισχυρίζονταν πως: «καταλήψεις και απεργίες διαρκείας στην παρούσα φάση ανάπτυξης του κινήματος στέλνουν τους φοιτητές στα σπίτια τους» («Οδηγητής», Ιούνης 2006, σελ. 6). Ήταν η πρώτη παράταξη του επιδίωξε συνάντηση με το νέο Υπουργό Παιδείας Στυλιανίδη ενώ και φέτος έχουν ξεκάθαρα εχθρική στάση προς τις κινητοποιήσεις κα τους φοιτητικούς αγώνες: «Στην Πάτρα, για παράδειγμα, [ΠΑΣΠ, ΕΑΑΚ, ΔΙΚΤΥΟ] σταμάτησαν τα μαθήματα για τις επόμενες μέρες ...οδηγώντας έτσι τις σχολές να «νεκρώσουν»» («Ριζοσπάστης», 16/3/2008, σελ. 14). Η ΠΚΣ συμμετέχει ενεργά στις απεργοσπαστικές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Η φιλοκυβερνητική στάση της «Κ»ΝΕ στα Πανεπιστήμια της έχει δημιουργήσει σοβαρά εσωοργανωτικά προβλήματα μετά την περσινή εκπαραθύρωση του Γραμματέα της εν μέσω κινητοποιήσεων και τις αποχωρήσεις πολλών μελών της, τα προβλήματα συνεχίζονται και φέτος όπου οι καθοδηγητές της «Κ»ΝΕ αναγκάστηκαν να καθαιρέσουν άτομα από το Κ.Σ. ενώ το «Κ»ΚΕ προχώρησε και σε διαγραφές στελεχών του στη νεολαία.
Τα σχήματα της ΕΑΑΚ και η λεγόμενη «Αριστερή Ενότητα» αν και είχαν σημαντική αγωνιστική στάση πέρυσι αδυνατούν να δώσουν μια πειστική γραμμή αντίστασης στην επίθεση του κεφαλαίου και στις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές που δρομολογούνται από την ΕΕ. Και οι δυο αυτοί σχηματισμοί βρίσκονται κάτω από την κυριαρχία χρεοκοπημένων θεωρητικών αναλύσεων διάφορών αντιμαρξιστικών ρευμάτων, δεν ανταποκρίνονται ούτε στις σημερινές συνθήκες ούτε στις πραγματικές δυνατότητες του φοιτητικού κινήματος. Οι ίδιες οι δυνάμεις που συγκροτούν την «Αριστερή Ενότητα» θεωρούν ότι δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες. Χαρακτηριστική η πρόταση της Οργ. Σπουδάζουσας της ΚΟΕ δυο μέρες μετά το φετινό διήμερο της «Αρ. Ενότητας» όπου αναφέρεται σε «πρόσκληση της Αριστερής Ενότητας για διεύρυνσή της (ή και αυτοκατάργησή της) μπροστά σε μια ενδεχόμενη ευρύτερη συνεργασία της φοιτητικής αριστεράς» (η υπογράμμιση δική μας). Καμιά από αυτές τις δυνάμεις δεν κάνει λόγω για ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ ενώ ασαφής παραμένει η γραμμή πάλης τους ενάντια στον ψηφισμένο νόμο πλαίσιο παρά τις όποιες αγωνιστικές κορώνες.
Κάτω από το βάρος της σημερινής κατάστασης, απαραίτητη προϋπόθεση για να βγουν οι φοιτητές στο προσκήνιο, είναι η πάλη για την ανατροπή των αρνητικών συσχετισμών. Είναι απαραίτητη η πάλη ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και στα μέτρα που προωθούνται στην εκπαίδευση. Και ο δρόμος αυτός περνάει μέσα από την αναζωπύρωση των συλλογικών διαδικασιών, την συσπείρωση των φοιτητών γύρω από τις γενικές συνελεύσεις και τους φοιτητικούς συλλόγους. Ο δρόμος αυτός περνάει μέσα από την πάλη ώστε να αποκαλυφθεί το αντιδραστικό περιεχόμενο της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ. Απέναντι στις δυνάμεις, όπως η ΠΚΣ-«Κ»ΝΕ που δρουν διασπαστικά, με λογικές εγκλωβισμού και περιχαράκωσης οι φοιτητές πρέπει αντιπαρατάξουν το δρόμο της μαζικής πάλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου