Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Κάτω η φασιστική βία των ΜΑΤ

Βάρβαρες επιθέσεις των ΜΑΤ κατά των φοιτητών διαδηλωτών

Η ηγεσία του «Κ»ΚΕ-«Ριζοσπάστης» σταθερά στο πλευρό της κυβέρνησης, στηρίζει την αντιδραστική πολιτική της ΝΔ και επιπλέον εξωραΐζει τη φασιστική βία με τη συστηματική και προκλητική συνεχή απόκρυψη απ' την εργατική τάξη και το λαό των βάρβαρων επιθέσεων των ΜΑΤ

Τις διαρκώς ογκούμενες μαχητικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας των φοιτητών η κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ αντιμετώπισε επανειλημμένα με τη φασιστική βία των ΜΑΤ.

Ο υπερφίαλος αρχιΜΑΤατζής Β. Πολύδωρας, απ’ τα γνωστά φασιστοειδή της ΝΔ, έδωσε εντολή να χτυπηθούν ανελέητα οι διαδηλώσεις των φοιτητών, με την ελπίδα ότι θα πετύχουν την καταστολή τους με τη βία και τρομοκρατία.

Αρχές Ιούνη αφηνιασμένα στίφη των ΜΑΤ επιτέθηκαν με γκλοπς, δακρυγόνα και χημικά κατά των φοιτητών σε Αθήνα, Χανιά και Ξάνθη που διαδήλωναν ειρηνικά και απαιτούσαν την απόσυρση του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο, χτυπώντας τους με πρωτοφανή μανία και αγριότητα, εκδηλώνοντας έτσι την κτηνωδία και βαρβαρότητα των δυνάμεων καταστολής, τραυματίζοντας εκατοντάδες φοιτητές και στέλνοντας δεκάδες στα νοσοκομεία.

Στην Αθήνα οι φοιτητές κατά τη διάρκεια της πορείας τους φώναζαν συνθήματα υπέρ του «δημόσιου Πανεπιστημίου», του «ασύλου» , κ.λπ. και απευθυνόμενοι στην υπουργό Παιδείας, φώναζαν ρυθμικά: «Μαριέττα-Γιαννάκου, τις καταλήψεις άκου, και ρώτα τον Αρσένη τι σε περιμένει». Όταν έφτασαν στο Σύνταγμα τα ΜΑΤ, μ’ εντολή της κυβέρνησης επιχείρησαν να διαλύσουν βίαια τη διαδήλωση για να μη φτάσει στο υπουργείο Παιδείας, αφού η υπουργός Παιδείας είχε αρνηθεί να δεχθεί αντιπροσωπεία των φοιτητών.

Η απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ που δέχτηκαν οι φοιτητές την 1η Ιούνη, παρά την πρωτοφανή βία, όχι μόνο δεν στάθηκε ικανή να τούς τρομοκρατήσει αλλά αντίθετα αποτέλεσε σπίθα για νέες διαδηλώσεις. Την επίθεση των ΜΑΤ κατάγγειλε σ' ανακοίνωσή του το προεδρείο της ΠΟΣΔΕΠ στην οποία ανάμεσα στα άλλα αναφέρεται: «φοιτητές και καθηγητές αντιμετωπίσαμε την απροκάλυπτη και αναίτια επίθεση των ΜΑΤ. Η αστυνομία χτύπησε βάσει συντονισμένου σχεδίου σ' ολόκληρη την Ελλάδα τις μαζικότερες διαδηλώσεις των τελευταίων ετών. Η αυταρχική αυτή επίδειξη δύναμης αποβλέπει στη φίμωση των αντιδράσεων ενάντια στη συντηρητική αντιμεταρρύθμιση που οδηγεί στην απαξίωση του δημοσίου Πανεπιστημίου. Δείχνει επίσης πώς αντιλαμβάνεται το υπουργείο Παιδείας το διάλογο. Η ΠΟΣΔΕΠ καταδικάζει την πρωτοφανή αγριότητα των αστυνομικών δυνάμεων, την αλαζονική στάση της κυβέρνησης και τις εμπρηστικές δηλώσεις της υπουργού Παιδείας, που προκαλούν το φοιτητικό κίνημα και επιχειρούν τη φίμωση και την καταστολή του» (Ελευθεροτυπία, 3/6/2006, σελ 20).

Λίγες μέρες αργότερα στις 8 Ιούνη, η κυβέρνηση των «νταβατζήδων» και των «καραγκιόζηδων» αντιμετωπίζει το μεγάλο συλλαλητήριο των χιλιάδων φοιτητών με πρωτοφανή φασιστική βία, ενώ ο κανίβαλος της Δεξιάς Β. Πολύδωρας σε ύφος Πρώσου υπαξιωματικού, και μιμούμενος το Μητσοτάκη που απευθυνόμενος στους αστυνομικούς δήλωνε: «το κράτος είστε εσείς», υπερασπιζόμενος τις βάρβαρες επιθέσεις των ΜΑΤ εναντίον των φοιτητών, αποκαλεί τα ΜΑΤ «praetores urbani» («πραίτορες-αφεντικά της πόλης»).

Οι πραιτοριανοί του Β. Πολύδωρα παρά την πρωτοφανή βαρβαρότητα δεν πρόκειται να τρομοκρατήσουν τους φοιτητές που είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιου.

Και ενώ τα ΜΑΤ, με εντολή της κυβέρνησης Καραμανλή, αιματοκύλησαν με τον πλέον βάρβαρο τρόπο τους φοιτητές και ξεσηκώθηκε πανελλήνια κατακραυγή, η ΜΟΝΗ εφημερίδα απ' όλο τον αστικό και ρεβιζιονιστικό τύπο που δεν «έμαθε», δεν «άκουσε» και δεν «είδε» τίποτε ήταν η αστικορεβιζιονιστική φυλλάδα «Ριζοσπάστης», όργανο της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ. Ο «Ριζοσπάστης» όχι μόνο δεν πρόβαλε το αιματοκύλισμα των φοιτητών όχι μόνο δεν καταδίκασε τη βαρβαρότητα των ΜΑΤ και τη φασιστική βία αλλά ούτε καν το ανέφερε ως πραγματικό υπαρκτό γεγονός.

Ο «Ριζοσπάστης» για να εξωραΐσει τη φασιστική βία της κυβέρνησης αποκρύπτει απ' την εργατική τάξη και το λαό, μ' εντολή προφανώς της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας, συστηματικά και για πολλοστή φορά τις επιθέσεις των ΜΑΤ ενάντια σε απεργούς και διαδηλωτές.

Αυτή τη φορά η απόκρυψη των επιθέσεων των ΜΑΤ κατά των διαδηλωτών φοιτητών απ' το «Ριζοσπάστη» συνοδεύτηκε επιπλέον και από την απόκρυψη της ίδιας της ηγεσίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην «Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ» («Ρ» 9/6/2006, σελ. 11) αναφέρεται απλά ότι «το ΚΚΕ χαιρετίζει τις κινητοποιήσεις των χιλιάδων φοιτητών», χωρίς να αναφέρεται και πολύ περισσότερο να χαιρετίζει τις ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ αλλά ακόμα χειρότερα: α) δεν καταδικάζει την επίθεση των ΜΑΤ β) μα ούτε καν την αναφέρει ως πραγματικό υπαρκτό γεγονός. Και η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του « Κ»ΚΕ, λοιπόν, πιστή υπηρέτρια της κυβέρνησης της ΝΔ, όπως ο «Ριζοσπάστης», δεν «άκουσε» ούτε «είδε» ούτε «έμαθε» για τις άγριες φασιστικές επιθέσεις των ΜΑΤ ενάντια στους φοιτητές διαδηλωτές.

Αναδημοσιεύουμε ολόκληρη την επαίσχυντη προκλητική φιλοκυβερνητική «Ανακοίνωση» για να σχηματίσουν οι αναγνώστες και οι αγωνιστές πιο ολοκληρωμένη γνώμη για τον προδοτικό ρόλο των σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ: «Το ΚΚΕ χαιρετίζει τις κινητοποιήσεις των χιλιάδων φοιτητών και τους καλεί να δυναμώσουν τη μαζική πάλη, να της δώσουν δύναμη και προοπτική, στρέφοντας τις διεκδικήσεις τους όχι μόνο κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, που μαζί προωθούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και του νέου νόμου-πλαισίου, αλλά συνολικά κατά της εμπορευματοποίησης-ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ που σε μεγάλο βαθμό ήδη έχει προχωρήσει με τα γνωστά αποτελέσματα. Άλλωστε αυτός είναι ο κύριος στόχος των νέων αντιδραστικών μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, ανταποκρινόμενη στα αιτήματα των βιομηχάνων. Επιδιώκει να ολοκληρώσει το έργο του ΠΑΣΟΚ, να γίνουν τα «δημόσια» ΑΕΙ παραμάγαζα των βιομηχάνων και των τραπεζιτών. Να βαθύνει συνολικά η εμπορευματοποίηση όλης της παιδείας.

Το ΚΚΕ καλεί όλο το λαό και πρώτα απ' όλα το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, όχι απλά να συμπαρασταθεί στις διεκδικήσεις των φοιτητών, μα να κάνουν και δικό τους ζήτημα, γιατί είναι δικό τους ζήτημα, τον αγώνα για πραγματικά Ενιαία, Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία. Να πρωτοστατήσούν στην πάλη για να καταργηθούν οι ταξικοί φραγμοί που υπάρχουν στη μόρφωση για τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Να μην περάσουν τα νέα αντιδραστικά μέτρα. Για Πανεπιστήμια που να υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα συμφέροντα και κέρδη της πλουτοκρατίας». («Ρ», 9/6/2006, σελ.11) Μ' αυτή την κατάπτυστη προδοτική φιλοκυβερνητική «Ανακοίνωση» στην οποία όχι μόνο δεν καταδικάζεται η φασιστική βία των ΜΑΤ αλλά ΑΠΟΚΡΥΒΕΤΑΙ από την εργατική τάξη και το λαό και ως πραγματικό υπαρκτό γεγονός, οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ από απλοί λακέδες του κεφαλαίου μετατρέπονται σε θλιβερούς και κατάπτυστους λακέδες τον μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ.

Εφημερίδα Ανασύνταξη, φύλλο 229

Διαβάστε Περισσότερα »

Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

Η ΠΚΣ-«Κ»ΝΕ υπονομεύει ανοιχτά τους αγώνες των φοιτητών

Το πραγματικό της πρόσωπο φανέρωσε, αυτό της στήριξη της κυβέρνησης της ΝΔ, η ΠΚΣ-«Κ»ΝΕ σε γενική συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών Φυσικού στην Αθήνα στις 20/5 όπου υπονόμευσε τη συνέλευση στις 20/5, αποχωρώντας μετά την ισοψηφία του πλαισίου της με το κοινό πλαίσιο των Αγ. Κινήσεων-Παρεμβολής (ΕΑΑΚ)  (129-129). Έσπασε έτσι τη μαζική συνέλευση και ο σύλλογος για δεύτερη συνεχόμενη βδομάδα δε πήρε απόφαση απέναντι στις ραγδαίες και αντιδραστικές εξελίξεις. Είχε προηγηθεί μια ακόμα υπονόμευση στις 14/5 όπου οι καθοδηγητές της έδωσαν εντολή στα μέλη της να μην εισέλθουν καθόλου στο αμφιθέατρο, προκειμένου να μην συμπληρωθεί το όριο της απαρτίας και να μη πραγματοποιηθεί.

Οι καθοδηγητές της ΠΚΣ-«Κ»ΝΕ έφτασαν στο σημείο μάλιστα να αποκαλούν «χαφιέδες» αγωνιστές που τους κατήγγειλαν για την στάση τους. Η λασπολογία αποτελεί γνώριμη ταχτική των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών. Μια λασπολογία που δεν σταμάτησε στους «300 προβοκάτορες» του Πολυτεχνείου του ’73 αλλά συνεχίζεται μέχρι και στις μέρες μας.

Παράλληλα με τις διασπαστικές πορείες, την ξεκάθαρης στάση ενάντια στις καταλήψεις, η ΠΚΣ-«Κ»ΝΕ έρχεται να εμποδίσει-υπονομεύσει-σαμποτάρει τις διαδικασίες συλλόγων την ίδια ώρα μάλιστα που καμώνεται πως «παλεύει για την ανασυγκρότησή τους»(!)

Την ίδια στάση έχει κρατήσει σε όλες τις κεντρικές σχολές της Αθήνας, αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο απέναντι στις Γ. Σ. των συλλόγων, ακολουθώντας πιστά τις εντολές της κυβέρνησης της ΝΔ στο πλαίσιο της συνεργασίας τους.

Ο αγώνας για τη νίκη του φοιτητικού κινήματος περνάει από τις μαζικές καταλήψεις με στόχο της απόσυρση του νόμου αλλά ταυτόχρονα και με την απομόνωση και περιθωριοποίηση των δυνάμεων που μέσα στο φοιτητικό κίνημα στέκονται ανοιχτά ενάντια στα συμφέροντά τους. Σήμερα είναι αναγκαίο να ξεσκεπαστεί η αντιδραστική συνεργασία «Κ»ΚΕ- ΝΔ η οποία υπονομεύει τον αγώνα μέσα στα πανεπιστήμια και προσπαθεί να ακυρώσει ό,τι έχει μείνει όρθιο από το φοιτητικό κίνημα.

Διαβάστε Περισσότερα »

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΛΕΥΚΙΜΜΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟΥ ΛΑΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΚΑΤΩ Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΒΙΑ ΤΩΝ ΜΑΤ

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΛΕΥΚΙΜΜΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟΥ ΛΑΟΥ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΧΥΤΑ ΣΤΗ ΛΕΥΚΙΜΜΗ

Καταγγέλλουμε στους εργαζόμενους όλης της χώρας τη σημερινή φασιστική - δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ στους κατοίκους της Λευκίμμης στην Κέρκυρα με εντολή της κυβέρνησης του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ.


Στις διμαρτυρίες των κατοίκων για την προσπάθεια εγκατάστασης ΧΥΤΑ οι αστυνομικές δυνάμεις και τα ΜΑΤ απάντησαν με γκλοπ, χημικά και δακρυγόνα τα οποία έστειλαν τρία άτομα στο νοσοκομείο, ανάμεσά τους μία γυναίκα με σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.

Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 συμπαρίσταται στον αγώνα των κατοίκων. Καλεί τον Κερκυραϊκό και Λευκιμμιώτικο λαό να μην κάμψει την αντίστασή του, με την πάλη του να αποτρέψει την δημιουργία ΧΥΤΑ, η οποία θα είναι καταστροφική για την περιοχή και για ολόκληρο το νησί της Κέρκυρας.

Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55

29 Μάη 2008

Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

Το «φάντασμα» των ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ πλανιέται πάνω απ’ τα κεφάλια των Καραμανλή-Παπαρήγα

 

Εύσημα και ευχαριστήρια Στυλιανίδη σε Παπαρήγα-«Κ»ΚΕ

Όταν η κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ βρίσκεται σε δυσκολία να περάσει τα οποιαδήποτε αντιδραστικά μέτρα, καλεί σε βοήθεια τους συμμάχους της, τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ, που αμέσως σπεύδουν, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, να τη στηρίξουν, ανταποκρινόμενοι πάντα στη γνωστή μόνιμη, τουλάχιστον ως τώρα, συνεργασία «Κ»ΚΕ-ΝΔ.

Έτσι ακόμα καλά-καλά δεν έσβησε ο απόηχος απ’ την προδοτική στάση της Παπαρήγα με την ανοιχτή και προκλητική επίθεσή της στους απεργούς της ΔΕΗ περί «προνομιούχων», «συνδικαλισταράδων της ΔΕΗ», κλπ. («Ρ» 8/3/2008, σελ. 32), που έδωσε συνέχεια στις περί «ρετιρέ», «προνομιούχους», κλπ. συκοφαντίες της κυβέρνησης, η ηγεσία του «Κ»ΚΕ, μέσω Παπαρήγα, πρωτοστατεί εκ νέου και για πολλοστή φορά στις Καραμανλικές επάλξεις, μ’ αφορμή τώρα τους αγώνες των φοιτητών κατά του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο, πετυχαίνοντας να αποσπάσει τα εύσημα της κυβέρνησης και να εισπράξει τα δημόσια συγχαρητήριά της, δια στόματος Στυλιανίδη, για τη στάση της απέναντι στον αγώνα των φοιτητών: «τιμώ την ξεκάθαρη τοποθέτησή σας και θεωρώ ότι είσθε από τις δυνάμεις της Αριστεράς που σέβονται το δημόσιο Πανεπιστήμιο, διότι και με τις πρόσφατες τοποθετήσεις σας δείξατε ότι αποδοκιμάζετε τη βία. Εν πάση περιπτώσει, μπορεί να διαφωνείτε με το νόμο-πλαίσιο, αλλά σέβεστε τη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών μέσα στο αυτόνομο εκπαιδευτικό ίδρυμα» («Ρ» 17/5/2008, σελ. 6).

Τα ευχαριστήρια Στυλιανίδη προς τη σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ είναι απολύτως δικαιολογημένα, αφού οι δηλώσεις-στάση στήριξης έρχονται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για την κυβέρνηση δηλ. τη στιγμή της έναρξης του ξεσπάσματος των φοιτητικών κινητοποιήσεων κατά του νόμου-πλαίσιο, και στόχο έχουν τη «βία» των φοιτητών δηλ. τις ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ των πανεπιστημιακών Σχολών. Η φράση του Στυλιανίδη προς την Παπαρήγα, «αποδοκιμάζετε τη βία», υπονοεί προφανώς «αποδοκιμάζετε τις ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ».

Οι ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ έχουν γίνει ο εφιάλτης της κυβέρνησης Καραμανλή αλλά και της σοσιαλδημοκράτισσας Παπαρήγα. Γι’ αυτό και οι δυο δεν τολμούν ούτε καν να τις μνημονεύσουν στη Βουλή, νομίζοντας πως «ξορκίζοντάς» τες θα τις απομακρύνουν και θ’ απαλλαγούν απ’ αυτές. Και δεν είναι μόνο οι Καραμανλής-Παπαρήγα αλλά είναι και ο «Ριζοσπάστης» που όχι μόνο δεν τις μνημονεύει αλλά ούτε καν πληροφορεί για την ύπαρξή τους, όπως δημοσιογραφικά έχει υποχρέωση. Και οι τρεις τους πανικόβλητοι μιλούν γενικά για «ΒΙΑ».

Το ότι όχι μόνο ο Στυλιανίδης αλλά και η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία είναι κατά των καταλήψεων, αυτό φαίνεται καθαρά απ’ το ότι η ΠΚΣ-«ΚΝΕ: α) δεν έχει γραμμή ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ, β) καταβάλλει κάθε προσπάθεια, όπως και η ΔΑΠ(ΝΔ), να τις παρεμποδίσει, να τις ματαιώσει και να τις «πνίξει» εν τη γενέσει τους, σαμποτάροντάς τες, γ) επιτίθεται, κατηγορεί και συκοφαντεί όποιους φοιτητές τάσσονται υπέρ των ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ, της μόνης αποτελεσματικής μορφής πάλης, φτάνοντας ως το σημείο να τους αποκαλεί «προβοκάτορες» και «τυχοδιώκτες».

Αλλά μήπως το Μάη-Ιούνη του 2006 η ΠΚΣ δεν ήταν ανοιχτά κατά των καταλήψεων, συμπαρατασσόμενη με τη ΔΑΠ για τη ματαίωση και το σπάσιμό τους;

Και ύστερα από όλα αυτά έρχεται ο «Ριζοσπάστης», με τη γνωστή παροιμιώδη χρουστσοφική κουτοπονηριά, να «παραπονεθεί» για τη δήθεν «ύπουλη και προκλητική μεθοδολογία» του Στυλιανίδη που τάχα «υπονομεύει το ΚΚΕ και την τακτική του» («Ρ»17/5/2008, σελ. 6), για να αποκρύψει προφανώς απ’ τους φοιτητές την προδοτική στάση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ

Παλιότερα όμως, το 1979, οι χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες μιλούσαν εντελώς ανοιχτά κατά των ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ. Αξίζει η παράθεση ορισμένων εκτεταμένων αποσπασμάτων: «Είναι όμως σήμερα οι καταλήψεις σωστή μορφή πάλης, που πρέπει να ακολουθήσει το φοιτητικό κίνημα προκειμένου να κλιμακώσει την πάλη του; Οι κομμουνιστές φοιτητές μαζί με την πλειοψηφία του δημοκρατικού φοιτητικού κινήματος είναι κατηγορηματικά αντίθετοι με τη χρησιμοποίηση στις σημερινές συνθήκες τέτοιων μορφών πάλης. Λένε ΟΧΙ στις καταλήψεις γιατί δε βοηθούν σήμερα τους αγώνες ενάντια στον αντιδραστικό νόμο 815 και επιπλέον δημιουργούν πρόσθετα σοβαρά προβλήματα τόσο για το φοιτητικό κίνημα όσο και γενικότερα.

Η χρησιμοποίηση τέτοιων μορφών πάλης αποπροσανατολίζει σ' αυτή τη φάση τους φοιτητικούς αγώνες, οδηγεί σε υποβιβασμό και εκείνες τις μορφές πάλης που το ίδιο το φοιτητικό κίνημα με τα όργανά του, επιλέγει σαν κατάλληλες. Είναι ένα ακόμα δείγμα του τυχοδιωκτισμού αυτών των ομάδων που πάνε να τον περάσουν στο ίδιο το κίνημα. Απομονώνει και αποσυνδέει το φοιτητικό κίνημα από τους φυσικούς συμμάχους του, το υπόλοιπο πανεπιστημιακό κίνημα, από τους δημοκράτες καθηγητές, τους βοηθούς κλπ. από τους αγώνες του εργαζόμενου λαού. Δημιουργεί προσχήματα για να συκοφαντηθεί στην κοινή γνώμη το φοιτητικό κίνημα.

Αυτή η ταχτική μόνο το κίνημα δεν ευνοεί. Εξυπηρετεί αντικειμενικά έστω κι' αν δεν το κατανοούν μερικοί φοιτητές που παρασύρονται από την κυβερνητική πολιτική, δημιουργεί τις προϋποθέσεις περάσματος των σχεδίων που προωθεί η κυβέρνηση, χύνει νερό στο μύλο της για το χτύπημα του φοιτητικού κινήματος».

«Χρέος των δημοκρατικών δυνάμεων είναι να πρωτοστατούν και με συνέπεια να ακολουθούν αυτή την αγωνιστική πορεία και παραπέρα να καταδικάζουν έμπρακτα τη χρησιμοποίηση τέτοιων μορφών πάλης. Να επαγρυπνούν και να  αποτρέπουν  κάθε  προσπάθεια  υπονόμευσης  και  ξεστρατίσματος  των  φοιτητικών  αγώνων, ακόμα και όταν έχει τον μανδύα του «προωθημένου» αγώνα». (Άρθρο με τίτλο: ΟΙ «ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ»,«Ριζοσπάστης», 8/12/1979, σελίδες 1 και 9).

Φαίνεται πως απ’ τον ηρωϊκό Νοέμβρη του ΄73 (Πολυτεχνείο) οι καταλήψεις έχουν γίνει μόνιμος εφιάλτης του χρουστσοφικού σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Mε σημαία το «δίπτυχο»: ΑΠΟΣΥΡΣΗ του νόμου-πλαίσιο – μαζικές ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ διαρκείας μπορούν να νικήσουν οι φοιτητές

Ξεσηκωμός φοιτητών-πανεπιστημιακών ενάντια στην εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο

Mε σημαία το «δίπτυχο»: ΑΠΟΣΥΡΣΗ του νόμου-πλαίσιο – μαζικέςΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ διαρκείας μπορούν να νικήσουν οι φοιτητές

Σοσιαλδημοκρατική απάτη στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής η «αξιοποίηση όλων των μορφών αγώνα» («Κ»ΝΕ-ΠΚΣ)

Οι πρώτες φετινές κινητοποιήσεις των φοιτητών-πανεπιστημιακών για την παρεμπόδιση-ματαίωση της εφαρμογής του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο, που ξεκίνησαν με καταλήψεις σχολών και την ανακοίνωση των απεργιών (20-21 και 28-30 Μάη) της ΠΟΣΔΕΠ, συμπίπτουν με τη συμπλήρωση δυο χρόνων απ’ τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις – με κύρια-αποτελεσματική μορφή πάλης τις ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – του Μάη 2006 που ματαίωσαν την απόπειρα αναθεώρησης του άρθρου 16, αλλά και με τα 40χρονα του Παρισινού Μάη ΄68, που συντάραξε τη Γαλλία μα και ολόκληρη την Ευρώπη, κινητοποιώντας δεκάδες χιλιάδες φοιτητές σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.

Η κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ επιχειρεί να προωθήσει την εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο, που ψηφίστηκε το 2007, με πρώτο βήμα τη διενέργεια εκλογών για την ανάδειξη νέων πρυτανικών Αρχών, προσφέροντας και υπερπροβάλλοντας την «καθολική ψηφοφορία» ως τη μαγική «λύση» των προβλημάτων της Παιδείας και ως τάχα «δημοκρατικό» μέτρο δηλ. ως «φύλλο συκής» με το οποίο προσπαθεί να αποκρύψει τη γύμνια ενός υπεραντιδραστικού νόμου-πλαίσιο, που η εφαρμογή του καταστρέφει την Παιδεία και εκμηδενίζει κάθε κατάχτηση των φοιτητών-καθηγητών, με δύο στόχους δηλ. να διασφαλίσει: α) το πρώτο-κύριο στήριγμα της πολιτικής της στα πανεπιστήμια δηλ. τις πρυτανικές Αρχές – «μακρύ χέρι» εφαρμογής της αντιδραστικής πολιτικής της εκάστοτε αστικής κυβέρνησης, αλλά και β) την απαρχή υλοποίησης των αντιδραστικών μέτρων στον τομέα της Παιδείας.

Όμως στο χώρο του φοιτητικού κινήματος, πέρα απ’ τη στήριξη των αντιδραστικών κυβερνητικών μέτρων απ’ τα φασιστοειδή της ΔΑΠ (ΝΔ), τις ταλαντεύσεις της ΠΑΣΠ (που κινείται κάτω απ’ τη Δαμόκλειο σπάθη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ), τη συγκαλυμμένη αλλά σαφή σαμποταριστική στάση των φοιτητικών κινητοποιήσεων εκ μέρους της ΠΚΣ-«Κ»ΝΕ (επιβεβαιώνεται και απ’ τα πρόσφατα εύσημα Στυλιανίδη από το βήμα της Βουλής σε Παπαρήγα-«Κ»ΚΕ), κλπ, κυριαρχεί μεγάλη σύγχυση που αποπροσανατολίζει επικίνδυνα την πάλη των φοιτητών, αφού καταρχήν παρεμποδίζεται η ανάπτυξη του αγώνα τον φοιτητικών κινητοποιήσεων σε σωστή κατεύθυνση και επιπλέον καθίσταται αδύνατη ευθύς εξαρχής η ενότητα και η μαζική συμμετοχή των φοιτητών σ’ αυτές, πρωτίστως της μεγάλης μάζας τους που για διάφορους λόγους απέχουν απ’ τις φοιτητικές εκλογές.

Έτσι αντί να προβάλλεται ως κύριος-κεντρικός στόχος της πάλης των φοιτητών – γύρω απ’ τον οποίο θα κινητοποιηθούν και θα συσπειρωθούν οι φοιτητές- ο αντιδραστικός νόμος-πλαίσιο στο σ ύ ν ο λ ό του δηλ. η ΑΠΟΣΥΡΣΗ του και να επιλεχθούν ως κύρια μορφή πάλης οι ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ (συμπληρωματικά συγκεντρώσεις, πορείες, διαδηλώσεις κλπ.) ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της ΑΠΟΣΥΡΣΗΣ και να ματαιωθεί η εφαρμογή του, επιλέγεται μια μόνο πλευρά του νόμου ως αιχμή της πάλης δηλ. η εκλογή πρυτανικών Αρχών – που ναι μεν αποτελεί το πρώτο βήμα για την υλοποίηση του νόμου στην πράξη και πρέπει να ματαιωθεί – μα αφήνεται έξω και στο απυρόβλητο το σύνολο του αντιδραστικού νόμου δηλ. οι υπόλοιπες, που αποτελούν τις κύριες και πιο σημαντικές πλευρές του.

Παρόλο που η πλευρά αυτή αποτελεί το πρώτο βήμα για την υλοποίηση του νόμου, ωστόσο, πέρα απ’ το ότι δεν παύει να είναι μόνο μια πλευρά,δεν αποτελεί ούτε μια απ’ τις κύριες πλευρές αλλά είναι μια απ’ τις εντελώς δευτερεύουσες και επουσιώδεις πλευρές (αδιάφορη, ως προς την ουσία της, για τους φοιτητές) του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο και πολύ περισσότερο δεν περιλαμβάνει το σύνολό του, στο οποίο έρχονται να προστεθούν και οι νέες απειλές-προκλήσεις Στυλιανίδη (ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, περικοπή χρηματοδοτήσεων, κλπ.) μ’ αποτέλεσμα μια τέτοια ολοφάνερα λαθεμένη κατεύθυνση: α) αδυνατεί να κινητοποιήσει μεγάλες μάζες φοιτητών, και επομένως β) παρεμποδίζει τη μαζικοποίηση των φοιτητικών κινητοποιήσεων, απαραίτητου όρου για τη νίκη, γ) περιορίζει το περιεχόμενο της πάλης των ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ, αλλά και τη χρονική διάρκειά τους .

Αντίθετα το φοιτητικό κίνημα σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις πρέπει να θέσει ως κεντρικό στόχο πάλης όχι μια ή κάποιες πλευρές του νόμου αλλά το σύνολο των πλευρών του δηλ. την ΑΠΟΣΥΡΣΗ του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο, στην οποία αντιτάσσεται η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών αλλά και μεγάλο μέρος των πανεπιστημιακών, όπως έδειξαν οι μαχητικές και μαζικότατες κινητοποιήσεις του 2006-07 για την απόσυρση του τότε νομοσχεδίου.

Μόνο το αίτημα της ΑΠΟΣΥΡΣΗΣ του νόμου μπορεί να πετύχει: α) κινητοποίηση μεγάλης μερίδας των φοιτητών που δεν ανήκει στις γνωστές συνδικαλιστικές παρατάξειςκαι δεν παίρνει μέρος στις εκλογές, β) ΕΝΟΤΗΤΑ πάνω σ’ αυτό τον κύριο στόχο, γ) συσπείρωση της συντριπτικής πλειοψηφία των φοιτητών και επομένως εξασφάλισης της απαραίτητης για τη νίκη ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑΣ, δ) διεύρυνση του περιεχομένου των ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ, αφού θα αφορά πλέον το σύνολο του νόμου, και επομένως διασφάλιση μεγαλύτερης χρονικής διάρκειάς τους.

Οι συζητήσεις στις συνελεύσεις δεν πρέπει να αναλώνονται σε δευτερεύουσας σημασίας ζητήματα ούτε σε κάποιες, έστω και σημαντικές, πλευρές του νόμου αλλά να περιστρέφονται γύρω απ’ τον κύριο-κεντρικό στόχο και την κύρια μορφή πάλης: ΑΠΟΣΥΡΣΗ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ.

Αυτά τα δυο πρέπει να βρεθούν πάντα στο κέντρο της αντιπαράθεσης και αυτά πρέπει να αποτελέσουν τη βασική διαχωριστική γραμμή μεταξύ των δυνάμεων που αντιτίθενται και καταπολεμούν τον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο και των δυνάμεων που τον υπερασπίζουν ανοιχτά (ΔΑΠ) αλλά και εκείνων που έμμεσα με τη στάση τους τον στηρίζουν (η διαβόητη «αξιοποίηση όλων των μορφών αγώνα» των ΠΚΣ-Κ»ΝΕ («Ρ» 21.5.2008, σελ. 12) κινείται ακριβώς σ’ αυτή την κατεύθυνση, γιατί σημαίνει «όλες» τις άλλες μορφές πλην των ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ).

Μόνο η κατεύθυνση της πάλης των φοιτητών που έχει ως κεντρικό στόχο και μοναδικό σύνθημα το δίπτυχο: ΑΠΟΣΥΡΣΗ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ μπορεί, πέρα απ’ τις ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των φοιτητικών κινητοποιήσεων, να πετύχει επιπλέον: α) να συμπαρασύρει στον αγώνα ασυνεπή και ταλαντευόμενα τμήματα φοιτητών, β) να απομονώσει τους ανοιχτούς υποστηρικτές του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο (τα φασιστοειδή της ΔΑΠ) αλλά και να ξεσκεπάσει και απομονώσει τους συνειδητούς σαμποταριστές της πάλης των φοιτητών και να βοηθήσει τους παραπλανημένους φοιτητές απ’ το χώρο των ΠΑΣΠ, ΠΚΣ, κλπ. να βρουν το δρόμο τους.

Την ορθότητα και πρώτα απ’ όλα την αποτελεσματικότητα αυτής της κατεύθυνσης έχει ήδη επιβεβαιώσει η νικηφόρα πορεία της πάλης των φοιτητών στη διετία 2006-2007, που σήμερα αποτελεί μια πολύτιμη, αξιόλογη και πολύ πλούσια εμπειρία των αγώνων του φοιτητικού κινήματος.

Εκτός των παραπάνω, το φοιτητικό κίνημα δεν πρέπει να παραβλέψει-αγνοήσει ότι στον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο αντιτάσσονται και μεγάλα τμήματα των πανεπιστημιακών που εκφράζονται στην ΠΟΣΔΕΠ.

Γι’ αυτό είναι ολωσδιόλου απαραίτητος ο συντονισμός δράσης φοιτητών-πανεπιστημιακών στην πάλη κατά του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο και για την ΑΠΟΣΥΡΣΗ του. Και σ’ αυτό το ζήτημα του συντονισμού-συνεργασίας υπάρχει ήδη η επίσης πολύ πλούσια πείρα της διετίας 2006-2007. Ήδη η ΠΟΣΔΕΠ έχει ανακοινώσει απεργίες για της 20-21 και 28-30 Μάη.

Οι κινητοποιήσεις των φοιτητών με γραμμή ΑΠΟΣΥΡΣΗ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ μπορούν να γίνουν μαχητικότερες και να αποκτήσουν μαζικότητα και σε στενή συνεργασία με τους πανεπιστημιακούς μπορούν να πετύχουν απόσυρση του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο, κάτι που έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν με τον αντιδραστικό νόμο 815.

Σήμερα το φοιτητικό κίνημα μπορεί να νικήσει γιατί έχει απέναντι και μπροστά του, παρά τους Καραμανλικούς λεονταρισμούς και τις φασιστικές απειλές, μια εντελώς αδύναμη και δυσφημισμένη στα μάτια των πλατιών λαϊκών μαζών κυβέρνηση, μια κυβέρνηση σκανδάλων και ξεπουλήματος του πλούτου ης χώρας στους ιμπεριαλιστές, μια κυβέρνηση που με την ακραία νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική της έχει οδηγήσει την οικονομία της χώρας σε μια ξέφρενη κούρσα πρωτοφανούς κερδοσκοπικής ανόδου τιμών και ακρίβειας σ’ όλα τα είδη πλατιάς κατανάλωσης και όχι μόνο, μ’ αποτέλεσμα εκατομμύρια εργαζόμενοι να παραδοθούν βορά στους αδίστακτους μαφιόζους κερδοσκόπους, καταδικασμένοι σε μεγάλη φτώχεια, πείνα και εξαθλίωση, μια κυβέρνηση που έχει χάσει την πλειοψηφία στο λαό και διαθέτει μόνο μια τυπική πλειοψηφία σε βουλευτές για να ψηφίζει αντιδραστικούς νόμους.

Είναι δε τόσες και μεγάλες οι δυσκολίες και αδυναμίες της κυβέρνησης – και επομένως ευνοϊκή η κατάσταση για την πάλη φοιτητών-πανεπιστημιακών – που ακόμα και ο υπεραντιδραστικός Θ.Βερέμης κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, καλώντας την κυβέρνηση να μην προχωρήσει σε ίδρυση «ιδιωτικών Πανεπιστημίων», αφού πουθενά «στην Ευρώπη δεν υπάρχει ιδιωτικό Πανεπιστήμιο».

Διαβάστε Περισσότερα »