Πίσω στο αστυνομικό κράτος της μοναρχοφασιστικής Δεξιάς
Η εργατική τάξη, οι πλατιές μάζες των εργαζομένων αλλά και γενικότερα ο λαός μας ζει σήμερα τη χειρότερη, μετά τη «μεταπολίτευση», περίοδο σ’ όλα τα επίπεδα, αλλά πρώτα απ’ όλα στον οικονομικό και πολιτικό τομέα, που αναμένεται να χειροτερεύσει κατά πολύ στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα και εξαιτίας της βαθιάς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης στην οποία παραδέρνει το ιστορικά ξεπερασμένο, παρασαπισμένο και εντελώς χρεοκοπημένο καπιταλιστικο-ιμπεριαλιστικό σύστημα που δεν μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα της εργατικής τάξης και των λαών και επιπλέον το μόνο που έχει να τους προσφέρει είναι: μαζική ανεργία, φτώχεια και δυστυχία, πείνα και εξαθλίωση, φασισμό και πολέμους αλλά και μεγάλες καταστροφές σ’ όλα τα επίπεδα.
Στον οικονομικό τομέα η αντιδραστική κυβέρνηση Καραμανλή οδήγησε την οικονομία της χώρας δυο φορές, σε διάστημα μόλις μιας τετραετίας, σε επιτήρηση των Οργάνων της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης – επιτήρηση που πλήρωσε και εξακολουθεί να πληρώνει πολύ ακριβά η εργατική τάξη και οι άλλες πλατιές λαϊκές μάζες.
Η ακραία νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική – πέραν της δράσης των αντικειμενικών οικονομικών νόμων του καπιταλισμού – της κυβέρνησης που τάχα θα συνέβαλε σε βελτίωση όλων των δεικτών της οικονομίας δεν μπορούσε παρά να οδηγήσει, όπως και έγινε, σε έντονη επιδείνωση των οικονομικών δεικτών, μ΄ αποτέλεσμα την αύξηση της μαζικής ανεργίας, την άνοδο του πληθωρισμού, συνοδευόμενου απ’ τα απανωτά κύματα ακρίβειας και την αχαλίνωτη μαφιόζική κερδοσκοπία (π.χ. η τιμή του ψωμιού έφτασε 2,10 Ευρώ το κιλό, ενώ ένα κιλό στάρι τιμή παραγωγού είναι 0,17 Ευρώ δηλ. απόκλιση: 1135%), τη διαρκή αύξηση των ελλειμμάτων αλλά και το πρωτοφανές εξωτερικό χρέος, κλπ., που όλα μαζί έχουν φέρει τη χώρα σε αδιέξοδο και οικονομική χρεοκοπία που σήμερα την κάνει εμφανέστερη αλλά και την επιδεινώνει η παγκόσμια κρίση υπερπαραγωγής.
Όμως όλα τα παραπάνω αλλά και η κρίση στον κατασκευαστικό τομέα έχουν χρονικά προηγηθεί της διεθνούς κρίσης, γεγονός που επιβεβαιώνει, πέραν των άλλων και την πλήρη αποτυχία και χρεοκοπία της ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή που τη θεωρούσε «μαγική ράβδο» για το «ξεπέρασμα» των αδιέξοδων του ντόπιου καπιταλισμού.
Η παγκόσμια κρίση έρχεται τώρα απλά να επιδεινώσει και την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας που τάχα ήταν «θωρακισμένη» από την κρίση, κατά τις γελοίες, ανεύθυνες και ανόητες φλυαρίες και τις διαβεβαιώσεις των αδαών κυβερνητικών παραγόντων, που προδίδουν, ανάμεσα στ’ άλλα, και πρωτοφανή αγραμματοσύνη πάνω από αυτά τα ζητήματα.
Αποτέλεσμα των παραπάνω οικονομικών εξελίξεων είναι η ραγδαία χειροτέρευση της κατάστασης της εργατικής τάξης και όλων των πλατιών λαϊκών μαζών που ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης: «ο εργάτης εξαθλιώνεται α π ό λ υ τ α , δηλ. γίνεται απευθείας φτωχότερος από πριν, είναι αναγκασμένος να ζει χειρότερα, να τρέφεται λιγότερο, να πεινάει περισσότερο, να διαμένει σε υπόγεια και σε σοφίτες» (ΛΕΝΙΝ)
Η διαρκής μείωση των πραγματικών αλλά και των ονομαστικών μισθών των εργαζομένων (απ’ ευθείας μείωση, μερική απασχόληση, μείωση ωρών εργασίας, κλπ.), τα καθημερινά κύματα μεγάλης ακρίβειας σ’ όλα τα είδη διατροφής και πλατιάς κατανάλωσης (ένδυσης, υπόδησης, κλπ.), οι συνεχείς μεγάλες αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΤΕ, οι μεγάλες αυξήσεις εισιτηρίων των αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών, αυξήσεις ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (νοσοκομεία, ιατροί, φάρμακα κλπ.), η πρόσφατη αύξηση κομίστρων ταξί μα και οι νέοι μεγάλοι φόροι (άμεσοι και προπαντός έμμεσοι), κλπ. αλλά και η αλματώδης αύξηση της μαζικής ανεργίας δημιουργούν αφόρητη κατάσταση: μεγαλώνουν τη φτώχεια, την πείνα και την εξαθλίωση, συνιστούν καθημερινό εφιάλτη των εργαζομένων και διαμορφώνουν μια μόνιμη κόλαση που διαρκώς μεγαλώνει, παίρνοντας τεράστιες διαστάσεις. Απ΄ την άλλη, παρά την κρίση, οι τράπεζες και μεγαλο-καπιταλιστές εντείνουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση των εργαζομένων, αποκομίζοντας κέρδη που φτάνουν σε δυσθεώρητα ύψη με τη συνέχιση της πιο ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής της αντιδραστικής κυβέρνησης Καραμανλή: «η συσσώρευση πλούτου στον ένα πόλο είναι ταυτόχρονα συσσώρευση αθλιότητας, βασάνων εργασίας, σκλαβιάς, αμάθειας, αποκτήνωσης και ηθικής κατάπτωσης στον άλλο πόλο» (ΜΑΡΞ).
Στον πολιτικό τομέα, η κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, πέρα απ’ την ολοκλήρωση της διαβόητης «επανίδρυσης του κράτους» δηλ. τον εκφασισμό του με την επάνδρωσή του με χουντικά-μοναρχοφασιστικά στοιχεία, έχει προωθήσει τη φασιστικοποίηση της κοινωνικής ζωής και την αστυνομοκρατία-φασιστική βία σε επικίνδυνο βαθμό, παίρνοντας τις πιο ακραίες διαστάσεις τους τελευταίους μήνες με: 1) την εν ψυχρώ δολοφονία απ’ την αστυνομία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου τον περασμένο Δεκέμβρη και το αιματοκύλισμα της μαθητικής-φοιτητικής νεολαίας πανελλαδικά, μ’ αφορμή τη μεγαλειώδη εξέγερσή της – αιματοκύλισμα και με τις «ευλογίες» της σοσιαλδημοκράτισσας Παπαρήγα που προκλητικά «χάιδευε τ’ αυτιά» των ΜΑΤ μαζί με τον αρχηγό του ναζι-φασιστικού ΛΑΟΣ, Γ.Καρατζαφέρη, η οποία τώρα τελευταία απ’ το βήμα της Βουλής διαβεβαιώνει την εργατική τάξη και το λαό για τους αστυνομικούς: «είμαστε βέβαιοι ότι η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών, που θέλουν να γίνουν αστυνομικοί δεν πάνε να χτυπήσουν το γονιό τους, το γείτονά τους, τον συντοπίτη τους, πάνε για να χτυπήσουν το έγκλημα. Και όταν λένε τάξη και ασφάλεια δεν φαντάζομαι να ξεκινάνε να πάνε να σκοτώσουν τους απεργούς» («Ρ» 9/4/2009, σελ. 8), προορίζεται φαίνεται, μ’ αυτή τη δήλωσή της, για αρχηγός της Αστυνομίας ή καλύτερα για υπουργός Δημόσιας Τάξης αστικών κυβερνήσεων 2) την απόφαση-σχέδιο για καταστολή της εξέγερσης της νεολαίας με επέμβαση του στρατού, 3) τη βάρβαρη επίθεση των ΜΑΤ στους αγρότες της Κρήτης στο λιμάνι του Πειραιά μ’ εντολή του πατριώτη τους φασιστοειδούς Μαρκογιαννάκη, 4) αγορά απ’ το στρατό ανάλογων υλικών μ’ εκείνων της αστυνομίας για καταστολή κινητοποιήσεων-διαδηλώσεων εργατών-αγροτών-μαθητών-φοιτητών κλπ., 5) απόφαση επέμβαση στρατού για «αποκατάσταση της τάξης», πρόκειται, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Έθνους» (24/1/2009) για «ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση σε … ανεξέλεγκτες καταστάσεις οι στρατιωτικές Αρχές θα ενισχύουν τις αστυνομικές. Διατάξεις που δίνουν στις στρατιωτικές αρχές «το πάνω χέρι» για την αποκατάσταση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, όταν οι αστυνομικές αρχές αδυνατούν να ελέγξουν την κατάσταση, προωθεί η κυβέρνηση. Όταν οι καταστάσεις θα γίνονται ανεξέλεγκτες για τις αστυνομικές δυνάμεις, θα … ενεργοποιούνται οι Ένοπλες Δυνάμεις», 6) προκλητική εισβολή της αστυνομίας στο 1ο ενιαίο Λύκειο Λάρισας, 7) συχνές επιθέσεις αστυνομίας-φασιστικών ομάδων εναντίον αλλοδαπών εργαζομένων, 8) επιθέσεις αστυνομίας-ναζι-φασιστών «Χρυσαυγιτών» κατά αντιφασιστών διαδηλωτών (φοιτητών κλπ.), 9) φασιστική δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα στο «στέκι μεταναστών» στα Εξάρχεια, 9) άρση της ανωνυμίας των καρτοκινητών τηλεφώνων (μόνιμη παρακολούθηση), 10) προώθηση φασιστικών νόμων, ποινικοποίησης της «κουκούλας» και επαναφορά του διαβόητου νόμου περί «περιύβρισης Αρχής» 11) γενίκευση αστυνόμευσης-παρακολούθησης των κινητοποιήσεων-διαδηλώσεων μέσω της επέκτασης των χαφιεδοκάμερων. 12) συντονισμένα σχέδια κατάργησης του πανεπιστημιακού Ασύλου που τελευταία επικροτεί ευθέως και η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ με το «Ριζοσπάστη» όταν προκλητικά γράφει: ότι διάφορες ομάδες φοιτητών «συμβάλλουν στον πλήρη εκφυλισμό του Ασύλου, ως προστασία ντουβαριών και προαύλιων χώρων των ΑΕΙ από την είσοδο της αστυνομίας» («Ρ» 5/4/2009, σελ. 22), δηλ. η Αστυνομία να φτάνει ως την είσοδο των Πανεπιστημιακών Σχολών δηλ. μ’ άλλα λόγια να καταργηθεί το Άσυλο.
Αφηνιασμένος ο ντόπιος «Ντούτσε» κραύγαζε στη Βουλή: «τα Πανεπιστήμια έχουν ασυλία στην εγκληματικότητα. Δεν ανεχόμαστε αυτή την ασυλία. Αν δεν εφαρμοστεί ο νόμος, θα αλλάξει» («Νέα», 9/4/2009, σελ. 7), έχοντας και την έμμεση στήριξη της Α. Παπαρήγα: «εμείς έχουμε καταγγείλει όλους αυτούς τους προβοκάτορες ή τους δήθεν επαναστάτες, οι οποίοι προσφέρουν όπλα για την κατάργηση του ασύλου» («Ρ» 9/4/2009,σελ. 8). Καλεί, λοιπόν, την κυβέρνηση να καταργήσει το άσυλο, αφού οι «προβοκάτορες» της «προσφέρουν τα όπλα» αντί να καταδικάζει το δράστη του εγκλήματος που είναι η ίδια η κυβέρνηση Καραμανλή που σχεδιάζει να καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο.
Αποβάλλοντας τη «δημοκρατική» μάσκα ο Καραμανλής προχώρησε και παραπέρα δηλ. απειλεί με απαγόρευση των κινητοποιήσεων-διαδηλώσεων των εργατών-αγροτών-φοιτητών-μαθητών: «δεν μπορεί καμιά κινητοποίηση να προσλαμβάνει χαρακτήρα που προκαλεί ζημιά στο κοινωνικό σύνολο. Δεν μπορεί, με απλά λόγια, να κλείνουν οι δρόμοι από 50 ανθρώπους και να μεταβάλλεται η ζωή της πόλης σε μαρτύριο για εκατομμύρια πολίτες και τους επισκέπτες της» («Ρ» 9/4/2009, σελ. 10).
Πίσω, λοιπόν, στο αστυνομικό κράτος της μοναρχοφασιστικής Δεξιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου