"Και γω σαν άνοιξη της ανθρωπότητας, γεννημένη από τα έργα και τις μάχες εδώ, τραγουδώ τη δική μου Πατρίδα, τη δική μου Δημοκρατία τραγουδώ." Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι
Την άνοιξη των Λένιν, Στάλιν την τερπνή
στο ένα έκτο του πλανήτη μας ροδανθισμένη.
Να μάχεται, δουλεύοντας και να αγρυπνεί,
χωρίς ποτέ του ουρανού το μάνα να προσμένει...
Μας δέχτηκε ο Στάλιν το Σαρανταεννιά
στην ΕΣΣΔ την ένδοξη με στοργική αγκάλη
εμάς τους Έλληνες αντάρτες, λεβεντογενιά
στην πρωτοκόρη ήλιου, μάνα μας μεγάλη.
Σταλινισμός - της επανάστασης ψυχή.
Χαρά και δύναμη, μαχητική παντιέρα,
ηρωική, τροπαιοφόρα εποχή
με αρχηγό τον Στάλιν, των νικών πατέρα.
Σταλινισμός-ο μαρξισμός, λενινισμός
μες στους σκληρούς αγώνες και την πράξη
ο λυτρωτής ανθρώπινος κομμουνισμός,
σαν άνοιξη στη γη μας να ροδοχαράξει.
Ο Στάλιν γλύτωσε σοφά με σιγουριά
απ' τους ευέλπιδες σφαγείς τον μέγα Λένιν.
την ίδια Επανάσταση, τη λευτεριά.
Θα ζεις αιώνια, Στάλιν, συ με την απλή σου χλένη.
Ο Στάλιν τον Οχτώβρη - λεβεντιά στητή:
Θα βγάλει τον "Ραμπότσι πουτ"* θα διώξει τα θωρακισμένα.
Καλεί τις μάζες μ' άρθρο, επαναστατεί
μ'εργάτες, κόκκινους φρουρούς αντρειωμένα.
Η Επανάσταση τσακίζει το κακό.
Ο Στάλιν στη κυβέρνηση του Λένιν μπαίνει
με τις εθνότητες, με έλεγχο εργατικό.
Μα δεν κοιμούνταν οι εχθροί οι λυσσασμένοι.
Αναψαν τον Εμφύλιο, παντού σφαγή.
Στα Μέτωπα συντρίβει τους Λευκούς ο Στάλιν.
Η Επανάσταση ξανά θαυματουργεί.
Στον Στάλιν έδωσε ο Λένιν τη σκυτάλη.
Θα φύγει μες στα δάκρυα και τον καημό...
Ο Στάλιν όρκο ιερό στο κόμμα δίνει
πιστός θα μένει στο λαμπρό λενινισμό.
Κατανικά γενναίος τη βαριά οδύνη.
Με τα πεντάχρονα - ξεφάντωμα στη γη.
Την ΕΣΣΔ και ο ήλιος μαγεμένος τη θαυμάζει.
Πανίσχυρη ο Στάλιν μπρος την οδηγεί.
Σε δεκατρία χρόνια εκατό δαμάζει.
Και ξάφνου χύμηξαν του Χίτλερ οι ορδές
στην ΕΣΣΔ στον ύπνο παν σ' ανθρώπους μιλιούνια:
Ποτάμια αθώων αίμα, μαύρη φρίκη, δες,
σκορπίσανε φασίστες βάρβαροι γουρούνια.
Ο Στάλιν γίγαντας με το λαό βαρά
τους βδελυρούς εχτρούς. Εμπνέει. Ξεσηκώνει.
Ταγός ατρόμητος με χέρια στιβαρά
κρατά την ΕΣΣΔ. Τους σκλαβωτές θα κάνει σκόνη.
Απάν στο Ράϊχσταγκ ο Κόκκινος Στρατός
την κόκκινη σημαία έστησε.
Λαμπρύνει ο Στάλιν όλη μας τη γη καμαρωτός,
που την παγκόσμια έσωσε γλυκιά ειρήνη...
Ο Στάλιν έχτισε στην ΕΣΣΔ κομμουνισμό.
Για όλους εργασία, μόρφωση, υγεία.
Με κατοικία, σύνταξη, πολιτισμό. Μ' ελεύθερη ζωή, χαρά, δημιουργία.
Δημήτρης Πάνος
21.1.2004
* Ραμπότσι πουτ - Εργατικός δρόμος
Την άνοιξη των Λένιν, Στάλιν την τερπνή
στο ένα έκτο του πλανήτη μας ροδανθισμένη.
Να μάχεται, δουλεύοντας και να αγρυπνεί,
χωρίς ποτέ του ουρανού το μάνα να προσμένει...
Μας δέχτηκε ο Στάλιν το Σαρανταεννιά
στην ΕΣΣΔ την ένδοξη με στοργική αγκάλη
εμάς τους Έλληνες αντάρτες, λεβεντογενιά
στην πρωτοκόρη ήλιου, μάνα μας μεγάλη.
Σταλινισμός - της επανάστασης ψυχή.
Χαρά και δύναμη, μαχητική παντιέρα,
ηρωική, τροπαιοφόρα εποχή
με αρχηγό τον Στάλιν, των νικών πατέρα.
Σταλινισμός-ο μαρξισμός, λενινισμός
μες στους σκληρούς αγώνες και την πράξη
ο λυτρωτής ανθρώπινος κομμουνισμός,
σαν άνοιξη στη γη μας να ροδοχαράξει.
Ο Στάλιν γλύτωσε σοφά με σιγουριά
απ' τους ευέλπιδες σφαγείς τον μέγα Λένιν.
την ίδια Επανάσταση, τη λευτεριά.
Θα ζεις αιώνια, Στάλιν, συ με την απλή σου χλένη.
Ο Στάλιν τον Οχτώβρη - λεβεντιά στητή:
Θα βγάλει τον "Ραμπότσι πουτ"* θα διώξει τα θωρακισμένα.
Καλεί τις μάζες μ' άρθρο, επαναστατεί
μ'εργάτες, κόκκινους φρουρούς αντρειωμένα.
Η Επανάσταση τσακίζει το κακό.
Ο Στάλιν στη κυβέρνηση του Λένιν μπαίνει
με τις εθνότητες, με έλεγχο εργατικό.
Μα δεν κοιμούνταν οι εχθροί οι λυσσασμένοι.
Αναψαν τον Εμφύλιο, παντού σφαγή.
Στα Μέτωπα συντρίβει τους Λευκούς ο Στάλιν.
Η Επανάσταση ξανά θαυματουργεί.
Στον Στάλιν έδωσε ο Λένιν τη σκυτάλη.
Θα φύγει μες στα δάκρυα και τον καημό...
Ο Στάλιν όρκο ιερό στο κόμμα δίνει
πιστός θα μένει στο λαμπρό λενινισμό.
Κατανικά γενναίος τη βαριά οδύνη.
Με τα πεντάχρονα - ξεφάντωμα στη γη.
Την ΕΣΣΔ και ο ήλιος μαγεμένος τη θαυμάζει.
Πανίσχυρη ο Στάλιν μπρος την οδηγεί.
Σε δεκατρία χρόνια εκατό δαμάζει.
Και ξάφνου χύμηξαν του Χίτλερ οι ορδές
στην ΕΣΣΔ στον ύπνο παν σ' ανθρώπους μιλιούνια:
Ποτάμια αθώων αίμα, μαύρη φρίκη, δες,
σκορπίσανε φασίστες βάρβαροι γουρούνια.
Ο Στάλιν γίγαντας με το λαό βαρά
τους βδελυρούς εχτρούς. Εμπνέει. Ξεσηκώνει.
Ταγός ατρόμητος με χέρια στιβαρά
κρατά την ΕΣΣΔ. Τους σκλαβωτές θα κάνει σκόνη.
Απάν στο Ράϊχσταγκ ο Κόκκινος Στρατός
την κόκκινη σημαία έστησε.
Λαμπρύνει ο Στάλιν όλη μας τη γη καμαρωτός,
που την παγκόσμια έσωσε γλυκιά ειρήνη...
Ο Στάλιν έχτισε στην ΕΣΣΔ κομμουνισμό.
Για όλους εργασία, μόρφωση, υγεία.
Με κατοικία, σύνταξη, πολιτισμό. Μ' ελεύθερη ζωή, χαρά, δημιουργία.
Δημήτρης Πάνος
21.1.2004
* Ραμπότσι πουτ - Εργατικός δρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου