Οι περιπτώσεις των απεργιακών κινητοποιήσεων των καθηγητών και των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ
Στο πρόσφατο 19ο Χρουστσο-Τροτσκιστικό Συνέδριο του «Κ»ΚΕ και μετά απ’ αυτό, δίπλα, πέραν των πολλών άλλων, στην επαναδιατύπωση ενός «νέου» Προγράμματος που το ρεφορμιστικό του περιεχόμενο κορυφώνεται στην ΑΡΝΗΣΗ της βίαιης-ένοπλης Προλεταριακής Επανάστασης (κοινοβουλευτικός δρόμος-διατήρηση του αστικού κράτους κλπ., που εκφυλίζουν τη φραστική «διατήρηση» της Διχτατορίας του Προλεταριάτου σε κούφια δημαγωγική φράση) που συγκαλύφθηκε συστηματικά πίσω απ’ τη σκόπιμη φλυαρία των διαβόητων «σταδίων», σημειώθηκε μια σαφέστατη ακόμα ΔΕΞΙΟΤΕΡΗ στροφή των ηγετών των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ, στα πλαίσια βέβαια της ρεφορμιστικής πολιτικής της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας, τόσο σε οικονομικο-πολιτικό όσο και σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Κατά πρώτο σε οικονομικο-πολιτικό επίπεδο με την ΑΡΝΗΣΗ ύπαρξης της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας (οικονομική-πολιτική-στρατιωτική) πέρασε ΑΝΟΙΧΤΑ στις θέσεις των μεγαλο-αστικών κομμάτων (μοναρχοφασιστικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κλπ.) που κι αυτά που κι αυτά αρνούνται την ύπαρξη ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ και μιλούν για «ισότιμη συμμετοχή»(!) της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ. Το ανοιχτό πέρασμα στις θέσεις των μεγαλο-αστικών κομμάτων συγκαλύφθηκε-συγκαλύπτεται τεχνηέντως κρυμμένο πίσω απ’ το προπέτασμα καπνού της «νέας» αναπόδεικτης «θέσης»-ΜΥΘΟ περί «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας»(!) – παμπάλαια «θέση» δανεισμένη απ’ τους παλιούς-νέους τροτσκιστές και τους χρουστσοφικούς-«ευρωκομμουνιστές» του ΣΥΡΙΖΑ του περιοδικού «ΘΕΣΕΙΣ» του Γιάννη Μηλιού – που ΔΕ χαρακτηρίζεται πλέον από ΥΠΟΤΑΓΗ-ΕΞΑΡΤΗΣΗ απ’ τις ιμπεριαλιστικές χώρες αλλά βρίσκεται δήθεν σε σχέση «αλληλεξάρτησης» (!) προς αυτές δηλ. ότι έχει ΗΔΗ αποτινάξει τάχα την ΕΞΑΡΤΗΣΗ της (οικονομική-πολιτική-στρατιωτική) απ’ τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, και επομένως η σημερινή Ελλάδα «συμμετέχει ισότιμα»(!) με τις ιμπεριαλιστικές χώρες (Γερμανία-Γαλλία κλπ.) στην ΕΕ δηλ. στο «λάκκο των λεόντων» των μεγάλων ισχυρών Ευρωπαϊκών μονοπωλίων, άποψη που εκπροσωπούν, υποστηρίζουν και προπαγανδίζουν ΟΛΑ τα μεγαλο-αστικά κόμματα του τόπου. Κατά δεύτερο, ΔΕΞΙΟΤΕΡΗ στροφή σημειώθηκε και σε συνδικαλιστικό επίπεδο: οι ηγέτες του ΠΑΜΕ από ρεφορμιστές υπηρέτες των συμφερόντων του κεφαλαίου μετατρέπονται σε ανοιχτό επαίσχυντο ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΟ μηχανισμό της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, όπως αυτό επιβεβαιώθηκε απ’ τις στάσεις τους στις περιπτώσεις των απεργιακών κινητοποιήσεων των καθηγητών και των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ, που εδώ μας αφορά.
***
α. Η ματαίωση της ΑΠΕΡΓΙΑΣ στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Δυο μόλις ώρες μετά την ανακοίνωση της πρότασης της ΟΛΜΕ για ΑΠΕΡΓΙΑ στις εξετάσεις, η κυβέρνηση πανικόβλητη, μετά από συνάντηση Σαμαρά-Αρβανιτόπουλου, γνωστοποίησε αμέσως δια στόματος υπουργού Παιδείας την ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ(!) ΕΠΙΤΑΞΗ (=πολιτική επιστράτευση) των Καθηγητών – ΠΡΩΤΗ στα ιστορικά χρονικά των απεργιακών κινητοποιήσεων προληπτικού χαρακτήρα πολιτική επιστράτευση.
Μαζί με την κυβέρνηση και ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμά της: ΚΑΤΑ της απεργίας στις εξετάσεις, τάχθηκαν ανοιχτά – με τον πλέον ξετσίπωτο και προκλητικότατο τρόπο – οι ρεφορμιστές του ΠΑΜΕ με δυο απανωτές Ανακοινώσεις (2/5/2013 και 10/5/2013), αλλά και με μια δήλωση του σοσιαλδημοκράτη Σοφιανού, μέλους του ΠΓ του χρουστσοφικού «Κ»ΚΕ (MEGA 9/5/2013 «Κοινωνία ώρα MEGA»): «στην ΟΛΜΕ, οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ήταν οι μόνοι που είναι αντίθετοι σε απεργία στις πανελλαδικές εξετάσεις. Οι μόνοι!», ευθυγραμμιζόμενοι ΕΤΣΙ οι ρεφορμιστές ηγέτες των ΠΑΜΕ-«Κ»ΚΕ απόλυτα με τη θέση της κυβέρνησης και συγκροτώντας τον ΠΡΩΤΟ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ, εκείνη τη στιγμή, απεργοσπαστικό μηχανισμό της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με Πρωθυπουργό τον Α.Σαμαρά, πράγμα που δεν αποτόλμησε καμιά άλλη συνδικαλιστική Παράταξη να πράξει – ούτε καν οι φιλοκυβερνητικές ΔΑΚΕ(ΝΔ)-ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ) – εγκαινιάζοντας μαζί μ’ όλα τα κόμματα την απομόνωση των Καθηγητών με παντός είδους συκοφαντίες, μεθοδεύοντας τη ματαίωση της απεργίας. Οι μόνιμα «θαρραλέοι»-ξετσίπωτοι υπηρέτες των συμφερόντων του κεφαλαίου ρεφορμιστές ηγέτες των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ, μετατράπηκαν τότε, ΚΑΙ σε ανοιχτούς «θαρραλέους»-μαχητικούς ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΕΣ.
Όμως οι συκοφαντίες είχαν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα στο χώρο των καθηγητών, αφού στις συνελεύσεις που διεξάχθηκαν υπήρξε πρωτοφανής συμμετοχή που σε κάποιες περιπτώσεις έφτανε κοντά στο 100% και στις οποίες η πρόταση της ΟΛΜΕ για απεργία στις εξετάσεις υπερψηφίστηκε με συντριπτικές πλειοψηφίες (στις περισσότερες περιπτώσεις πάνω από 90%).
Ξεκάθαρα απεργοσπαστικό χαρακτήρα είχε και η πρόταση του ΠΑΜΕ για κήρυξη πανδημοσιοϋπαλληλικής απεργίας για την ΕΠΟΜΕΝΗ μέρα (Τρίτη 14/05/2013) που υπερψηφίστηκε από ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ. Μια απεργία που, ενώ υποτίθεται αντιτασσόταν στην επιστράτευση των καθηγητών, ωστόσο δεν στήριζε ούτε στο ελάχιστο την επιλογή τους για απεργία μέσα στις εξετάσεις, πού ήταν και η αιτία της επίταξης-επιστράτευσης, συνεπώς μία απεργία ξεκάθαρα ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΗ, που ως ΜΟΝΟ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ στόχο είχε να «χτυπήσει» και πλήξει τη ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ και ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΗΤΑ των Γενικών Συνελεύσεων των ΕΛΜΕ, να διασπάσει και απομονώσει των αγώνα των Καθηγητών καταδικάζοντάς τον σε ΑΠΟΤΥΧΙΑ – μια «απεργία» που ορθότατα αποδοκιμάστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των Καθηγητών και έθεσε το ΠΑΜΕ στο περιθώριο.
Βέβαια, την Τετάρτη 15/05/2013 σε μια θυελλώδη συνεδρίαση των προέδρων των ΕΛΜΕ, αγνοώντας και καταπατώντας ωμά και προκλητικότατα τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεών τους, οι παρατάξεις των ΔΑΚΕ (ΝΔ), ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ), Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΡΙΖΑ) ξεπούλησαν-πρόδωσαν το δίκαιο αγώνα, αποφασίζοντας τη ματαίωση της απεργίας των Καθηγητών – το ΠΑΜΕ το είχε ΗΔΗ πράξει με τη δραστήρια συμμετοχή του στον ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΟ μηχανισμό της κυβέρνησης Σαμαρά.
Αν όλα τα πολιτικά κόμματα πολέμησαν με «νύχια και με δόντια» τον αγώνα των Καθηγητών κατασυκοφαντώντας τον, ΟΛΕΣ οι συνδικαλιστικές παρατάξεις, μαζί και οι ρεφορμιστές ηγέτες των ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ, ΠΡΟΔΩΣΑΝ τον αγώνα των καθηγητών με πρωτοπορία το ΠΑΜΕ, που αφού για μέρες κατασυκοφαντούσε την απεργία ως «τυχοδιωκτική πρόταση για 5ήμερη απεργία στις εξετάσεις»(«Ρ» 17/5/2013, σελ.1, και αλλού), το ΜΟΝΟ που το ενδιέφερε ΔΕΝ ήταν βέβαια οι «μαθητές-γονείς», αλλά η ΣΤΗΡΙΞΗ της κυβέρνησης Σαμαρά: «Εμείς λέμε ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι εξετάσεις οι πανελλαδικές σαν μέσο εκβιασμού της κυβέρνησης» (Σοφιανός-«Κ»ΚΕ, MEGA 9/5/2013 «Κοινωνία ώρα MEGA»).
β. Η απεργία του Σεπτέμβρη. Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη γίνονται μαζικότατες Γενικές Συνελεύσεις καθηγητών στις περισσότερες από τις οποίες πλειοψηφεί καθαρά η πρόταση για απεργία διαρκείας με τη μορφή 5ήμερων επαναλαμβανόμενων από τη Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη. Σε αυτές τις συνελεύσεις το ΠΑΜΕ, μέσα στη λυσσαλέα του προσπάθεια να αποτρέψει οποιονδήποτε πετυχημένο απεργιακό αγώνα, κάνει την ίδια πρόταση αγώνα με την κυβερνητική ΔΑΚΕ, προτείνοντας μία 48ωρη απεργία! Δεν μένει όμως σε αυτό: γνωρίζοντας ότι η μεγάλη μάζα των εκπαιδευτικών δεν θα στήριζε ποτέ μία τέτοια απεργία, επειδή η απόφαση για απεργία διαρκείας ήταν ήδη ειλημμένη από τον Μάιο, προσπάθησε να τους ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙ υποστηρίζοντας, ότι στόχος του είναι ΤΑΧΑ η «κλιμάκωση» του αγώνα. Με αυτήν την συνειδητά θολή δήλωση για δήθεν «κλιμάκωση» οι ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ προσπάθησαν να ΕΞΑΠΑΤΗΣΟΥΝ τους εκπαιδευτικούς, ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΝΤΑΣ τους ότι ο στόχος τους είναι μόνον να ΑΠΟΤΡΑΠΕΙ η απεργία διαρκείας, κάτι που ευτυχώς δεν πέτυχαν, οδηγούμενοι αντιθέτως σε ακόμα μεγαλύτερη περιθωριοποίηση.
Την απόφαση για απεργία διαρκείας σύσσωμος ο κλάδος των εκπαιδευτικών την υποδέχτηκε με ανακούφιση, μετά την ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ των αποφάσεών τους τον περασμένο Μάη,
Μέσα σε αυτό το κλίμα αγωνιστικότητας των εκπαιδευτικών το ΠΑΜΕ εκδίδει μία ανεκδιήγητη ανακοίνωση – πρόταση για τις επερχόμενες Γενικές Συνελεύσεις στις 18 Σεπτέμβρη με τίτλο «κλιμακώνουμε με 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες». Το ΣΚΟΠΙΜΟ λάθος, που ακόμα και ένας μαθητής γυμνασίου θα αναγνώριζε, είναι ότι όταν έχεις ΗΔΗ απόφαση για 5ήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες, τότε η πρόταση για 48ωρες επαναλαμβανόμενες ΔΕΝ λέγεται «κλιμάκωση» αλλά, αντίθετα, ΑΠΟΚΛΙΜΑΚΩΣΗ.
Ακόμα και η ξεπουλημένη ηγεσία της ΑΔΕΔΥ «βγήκε από τα αριστερά»(!) στο απεργοσπαστικό ΠΑΜΕ. Στην προσπάθεια για κήρυξη γενικής απεργίας από την ΓΣΕΕ στις 24 Σεπτέμβρη το ΠΑΜΕ, στο πλευρό της ξεπουλημένης ηγεσίας της ΓΣΕΕ, αρνήθηκε να στηρίξει γενική απεργία στις 24 Σεπτέμβρη. Όμως η ταφόπλακα στην απεργία μπήκε με τις συνελεύσεις στις 24 Σεπτέμβρη, όπου το ΠΑΜΕ πλέον άνοιξε καθαρά τα χαρτιά του, προτείνοντας αναστολή της απεργίας, στην ανακοίνωσή του με τίτλο «συνεχίζουμε με άλλες μορφές πάλης».
Με τον τερματισμό της απεργίας των καθηγητών, εξαιτίας της δραστήριας ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ τακτικής του ΠΑΜΕ ΜΑΤΑΙΩΣΗΣ των 5ήμερων επαναλαμβανόμενων απεργιών, ο «Ριζοσπάστης» είχε το θράσος να μιλήσει για «προδιαγεγραμμένο εκφυλισμό», αποκαλύπτοντας-ομολογώντας όμως, άθελά του, ταυτόχρονα ότι εκείνο που ενδιέφερε τους ρεφορμιστές ηγέτες των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ ήταν να αποφευχθεί «η φθορά της κυβέρνησης» («Ρ» 27/9/2013, σελ. 15).
γ. Η απεργία των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ. Κατά τη διάρκεια της απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ, οι ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ ακολούθησαν πάντα μια παρελκυστική τακτική που ισοδυναμούσε με απεργοσπαστικό μηχανισμό της κυβέρνησης Σαμαρά, που ευτυχώς δε βρήκε καμιά ανταπόκριση στους απεργούς που η αγωνιστικότητα τους πέτυχε να τον αχρηστεύσει, και έτσι κατέστη δυνατή η συνέχιση της μαχητικότερης κινητοποίησης εργαζομένων κόντρα στα σχέδια-μέτρα του ντόπιου κεφαλαίου και των ισχυρών μονοπωλίων της ΕΕ.
Όμως οι ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ παρά την παταγώδη αποτυχία τους δεν απελπίζονται και αποφασίζουν να στραφούν ΕΝΑΝΤΙΑ στη συνέχιση της απεργίας με πρόσχημα τις εγγραφές των πρωτοετών, προχωρώντας αδίστακτα στη συγκρότηση ανοιχτού κυβερνητικού απεργοσπαστικού μηχανισμού, με στόχο τη ματαίωση της συνέχισης της απεργίας, προτείνοντας να «πραγματοποιηθούν - ακόμη και τώρα - οι εγγραφές των πρωτοετών» δηλ. να γίνει ακριβώς αυτό που ζητούσε η κυβέρνηση Σαμαρά: «οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ επανέλαβαν την ανάγκη να πραγματοποιηθούν - ακόμη και τώρα - οι εγγραφές των πρωτοετών» ... «κάθετα αντίθετες στη συγκεκριμένη τάχθηκαν όλες οι άλλες δυνάμεις» («Ρ», 22/11/2013, σελ. 16), ενώ ήδη από τις 24 Σεπτέμβρη διέδιδαν ότι οι διοικητικοί εγκαταλείπουν τις απεργίες και «βρίσκονται σε μια διαδικασία Γενικών Συνελεύσεων εναλλαγής στις μορφές πάλης» (Προκήρυξη ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, «Πρόταση προς τις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ στις 24 Σεπτέμβρη», 24/9/2013 και «Ριζοσπάστης» 25/9/2013, σελ. 14). Ένα ψέμα που προσπάθησαν να αξιοποιήσουν για να σπάσουν και την απεργία διαρκείας των καθηγητών της ΕΛΜΕ(!)
Αν παρθεί υπόψη ότι τα μέτρα που προκάλεσαν τις παραπάνω κινητοποιήσεις των εργαζομένων δεν είναι μόνο μέτρα της κυβέρνησης Σαμαρά αλλά έρχονται ΚΑΙ από την ΕΕ, τότε οι ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ δεν αποτελούν μόνο απεργοσπαστικό μηχανισμό της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αλλά και των ιμπεριαλιστών της ΕΕ, δεν εξυπηρετούν μόνο τα ταξικά συμφέροντα του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου αλλά και εκείνα των ισχυρών ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Έτσι η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ έχει, μεταξύ άλλων, το δικό της ιδιαίτερο λόγο δηλ. την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ιμπεριαλιστών, που ΔΕΝ θέτει ζήτημα εξόδου της Ελλάδας, εδώ και τώρα, απ’ την ΕΕ, και παραπέμπει ακόμα και τη διαβόητη «αποδέσμευση»(που καθόλου δεν σημαίνει αποχώρηση) στο μακρινό και αόριστο μέλλον της Δευτέρας παρουσίας του ρεφορμιστικού της «σοσιαλισμού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου