Στις αρχές του Μάρτη η συγκυβέρνηση του ρεφορμιστικού ΣΥΡΙΖΑ με τους ακραίους εθνικιστές ΑΝ.ΕΛ. πραγματοποίησε τις καθιερωμένες κρίσεις στην ΕΛ.ΑΣ. κάθε νεοφερμένης κυβέρνησης. Ο στόχος των κρίσεων, όπως κάθε φορά, είναι η αλλαγή της ηγεσίας, έτσι ώστε να παραμερίσουν και να εξαλείψουν τους ανώτατους αξιωματικούς που ήταν υποστηρικτές της προηγούμενης κυβέρνησης και παράλληλα να προωθήσουν την ανέλιξη, τις περισσότερες φορές, εκείνων που υποστηρίζουν τη νέα κυβέρνηση. Η πρώτη λοιπόν «κυβέρνηση της αριστεράς» με τις κρίσεις αυτές προσπάθησε να «συγκαλύψει» και να εκδημοκρατίσει την ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. Μιας ΕΛ.ΑΣ. που οι κυβερνήσεις των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑΟΣ - ΔΗΜΑΡ την προηγούμενη δεκαετία είχαν φασιστικοποιήσει σε σημείο πρωτόγνωρο για μια (έστω και κουτσουρεμένη) αστική δημοκρατία σαν την δική μας. Είναι ικανό αυτό να φέρει αποτέλεσμα;
Για να εκτιμηθεί σωστά η κατάσταση πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη πολύ πρόσφατες επώνυμες καταγγελίες, όπως της καθηγήτριας Εγκληματολογίας, Αναστασίας Τσουκαλά, που τον Μάρτιο του 2013 έδωσε μία σειρά από διαλέξεις στη σχολή Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ με θέμα τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Έγινε μάρτυρας ενός διαφαινόμενου συμβάντος. «Πήρε αρχικά τον λόγο ένας δόκιμος που μου ανακοίνωσε ότι διαφωνούσε ριζικά με όλα όσα είχα πει διότι δεν δεχόταν ότι οι μετανάστες ήταν ίσοι με τους Έλληνες. Σχολιάζοντας τη δήλωσή του, εξήγησα ότι, μιλώντας με πολιτικούς όρους, η αποδοχή της ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων, με βάση φυλετικά ή εθνοτικά κριτήρια, δεν προσιδιάζει στη δημοκρατία αλλά σε καθεστώτα αυταρχικά και ολοκληρωτικά, φασιστικού τύπου. Ο δόκιμος συμφώνησε αβίαστα μαζί μου, λέγοντας: “Μα, είμαστε φασίστες. Και είμαστε περήφανοι που είμαστε φασίστες. Υπάρχει κανένα πρόβλημα;”». Στην συνέντευξη της καταγγέλλει ότι μετά από μία προσπάθεια για εκδημοκρατίσει της αστυνομίας επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του '80 «όλοι όσοι είχαν ανέλθει σε βάθος χρόνου στην ιεραρχία της αστυνομίας αποστρατεύτηκαν σχεδόν όλοι από τον κύριο Δένδια» και συμπληρώνει ότι «όσοι είναι στα ανώτερα κλιμάκια της ιεραρχίας είναι δεξιοί έως ακροδεξιοί». Είναι μια παραδοχή-διαπίστωση που όλοι ξέραμε. Φασιστικοί θύλακες υπήρχαν και υπάρχουν στα σώματα ασφαλείας που ευλαβικά αγκαλιάζουν και υπερασπίζονται τον φασισμό και τους προωθητές του, όμως πλέον μιλάμε για οργανωμένο σχέδιο φασιστικοποίησης που υποστήριξαν και εκτέλεσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στις οποίες, σημειωτέον, συμμετείχαν φασίστες και ναζι-φασίστες όπως ο Β. Πολύδωρας, Α. Σαμαράς, Α. Γεωργιάδης, Μ. Βορίδης κλπ.
Είναι, λοιπόν, αυτή η αλλαγή στην ηγεσία της αρκετή για να αλλάξει το ρόλο της Αστυνομίας και να την θέσει στην διάθεση μιας ρεφορμιστικής μεν, αλλά δημοκρατικής δε κυβέρνησης; Απάντηση σε αυτό το θέμα έχει δώσει ο Β. Ι. Λένιν. Η αστυνομία - ως όργανο καταστολής - είναι ένα όργανο της εκμεταλλεύτριας τάξης για την απονέκρωση κάθε είδους εχθρικής οργάνωσης από την πλευρά αυτών που υφίστανται την εκμετάλλευση Ξεκάθαρα λοιπόν, η αστυνομία είναι το όργανο που καταστέλλει την ελεύθερη και αυθόρμητη έκφραση του λαού και καταπιέζει τους αγώνες του. Αν λοιπόν η νέα κυβέρνηση ήθελε να σταθεί εμπόδιο στην ολοένα και εντεινόμενη φασιστικοποίηση της κοινωνικής ζωής, τότε θάπρεπε να πάρει δραστικά μέτρα κατά των μοναρχοφασιστικών, φασιστικών και ναζι-φασιστικών («Χρυσή Αυγή-ΛΑΟΣ, κλπ.) θυλάκων στο χώρο της Αστυνομίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου