ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ - πρωτοφανής και προκλητικότατος ο εκτραχηλισμός των υπερχρεωμένων μεγαλο-απατεώνων καναλαρχών αλλά και κάποιων δημοσιογράφων

Βόρβορος ψευτιάς, ρεμούλας και απάτης

Τους τελευταίους ιδιαίτερα μήνες, μ’ αφορμή τη γνωστοποίηση του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, η πολιτικο-κοινωνική ζωή του τόπου (και όχι μόνο) δηλητηριάζεται, πέραν των πολλών άλλων, έντονα από έναν πρωτοφανή και προκλητικότατο εκτραχηλισμό των μεγαλο-καναλαρχών «επιχειρηματιών» αλλά και κάποιων δημοσιογράφων που σπάνια γνώρισε η χώρα, δημιουργώντας μια αποπνικτική ατμόσφαιρα προερχόμενη απ’ τις ίντριγκες και μαφιόζικες συμπεριφορές, το βόρβορο ψευτιάς, ρεμούλας και απάτης, μ’ αποκορύφωμα τους δυο κουκουλοφόρους με «περούκες» δημοσιογράφους των τηλεοπτικών σταθμών («STAR»-«ΑLPHA») που «κάλυπταν» την επίσκεψη του Υπουργού Επικρατείας Νίκου Παπά στη Νέα Υόρκη και τη σύλληψη τους απ’ την Αστυνομία (NPD), Αθ. Δημάδη – Δ.Σουλτογιάννη (ζήλεψαν τους καταδότες κουκουλοφόρους της Kατοχής). Όλα αυτά, ανάμεσα σε πολλά άλλα, χαρακτηριστικά της πιο ακραίας σαπίλας απ’ την οποία μαστίζεται η παρακμασμένη αστική κοινωνία μιας χώρας σε πλήρη οικονομική χρεοκοπία όπως είναι η εξαρτημένη απ’ τους ιμπεριαλιστές Ελλάδα, που βρίσκεται σε μόνιμη ασφυκτικότατη διεθνή επιτήρηση.

Και είναι τέτοιος ο εκτραχηλισμός των μεγαλο-καναλαρχών ψευτο-«επιχειρηματιών» που η κυριαρχία τους αυτή τη στιγμή δεσπόζει και δίνει αποκλειστικά τον τόνο στην πολιτική ζωή της χώρας, και μάλιστα σε τέτοιο σημείο ώστε ΟΛΑ τα πολιτικά κόμματα και η κυβέρνηση να έχουν μετατραπεί σε «τσόντες» των υπερχρεωμένων «κρατικοδίαιτων», και ακριβώς γι’ αυτό, μεταξύ άλλων,  απατεωνίσκων μεγαλο-καναλαρχών, οι οποίοι αντί να βρίσκονται στη φυλακή για τις ρεμούλες και απάτες τους κυκλοφορούν ελεύθερα, ενώ η εργατική τάξη και οι πλατιές λαϊκές μάζες πληρώνουν χρόνια τώρα, τα υπέρογκα χρέη αυτών των «επιχειρηματιών», με τη ραγδαία διαρκή πτώση και χειροτέρευση του βιοτικού τους επιπέδου.

Μ’ αφορμή αυτή την κατάσταση ας γίνουν κάποιες σύντομες παρατηρήσεις για μερικούς απ΄τους γνωστούς  μύθους γύρω απ’ το ρόλο της  ιδιωτικής τηλεόρασης.

1^ος ΜΥΘΟΣ: «πολυφωνία»-«πλουραλισμός»

Ο ισχυρισμός ότι η ύπαρξη πολλών ιδιωτικών καναλιών TV – απ’ τους μεγαλο-καναλάρχες «επιχειρηματίες» ως το ρεφορμιστή συλλογικό καναλάρχη «επιχειρηματία» «Κ»ΚΕ (όταν υπήρχε) – συνιστά «πλουραλισμό» που διασφαλίζει δήθεν «πολυφωνία» δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και από πλευράς ουσίας αποτελεί έναν χοντροειδή αντιδραστικό αστικό και της πιο ακραίας μορφής παραπλανητικό μύθο. Ο μύθος αυτός που είναι ο πιο διαδεδομένος προβλήθηκε πριν δεκαετίες στο παρελθόν ως «επιχείρημα» για να δικαιολογηθεί απ’ ΟΛΑ τα αστικά κόμματα (μεγαλοαστικά και ρεφορμιστικά «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ) η αποκρατικοποίηση-ιδιωτικοποίηση της TV, ενώ σήμερα προπαγανδίζεται για να δικαιολογηθεί η υποτιθέμενη «χρησιμότητα» της ύπαρξής τους για την εργατική τάξη και το λαό.

Και αποτελεί χονδροειδέστατο μύθο που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, γιατί, ανεξάρτητα από τον αριθμό καναλαρχών και τις διάφορες μορφές παρουσίασης-πλασαρίσματος του οποιουδήποτε θέματος, από πλευράς ΟΥΣΙΑΣ δηλ. ταξικού περιεχομένου, υπάρχει και κυριαρχεί ΜΙΑ και μόνο ΦΩΝΗ: εκείνη της κυρίαρχης αντιδραστικής αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών,  δηλ. εκείνη της υπεράσπισης των ταξικών συμφερόντων πρωταρχικά της μεγαλοαστικής τάξης και κατά δεύτερο των άλλων αστικών στρωμάτων,  ταξική αστική ΦΩΝΗ που στρέφεται βίαια έμμεσα-άμεσα αλλά και μόνιμα και προγραμματισμένα κατά των συμφερόντων του προλεταριάτου και των εργαζομένων λαϊκών στρωμάτων γενικότερα, που φαινομενικά – εξαιτίας του μεγάλου «αριθμού» των καναλιών-εκπομπών που αποκρύπτουν το πιο σημαντικό και καθοριστικό: το ταξικό αστικό περιεχόμενο των εκπομπών – παίρνει τη απατηλή μορφή «πολυφωνίας», σπέρνοντας έτσι και καλλιεργώντας αυταπάτες που δημιουργούν στο χώρο των εργαζομένων την ψευδαίσθηση, ότι μέσα από αυτή την ταξική μεγαλοαστική, κατ’ ευφημισμόν «πολυφωνία» μπορεί να «ακουστεί» και η φωνή τους.

Πέρα όμως από την υπεράσπιση των ταξικών οικονομικών συμφερόντων του μεγάλου ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, τα ιδιωτικά κανάλια των «επιχειρηματιών» μεγαλο-καναλαρχών σε ιδεολογικο-πολιτικό επίπεδο προπαγανδίζουν καθημερινά σε 24ωρη βάση την αντιδραστική αστική ιδεολογία, αλλά και όλα τα σκοταδιστικά της ρεύματα, απ’ το μυστικισμό και τη θρησκοληψία, κλπ. ως τα υπεραντιδραστικά πολιτικά ρεύματα εθνικισμού-σοβινισμού, ρατσισμού-ξενοφοβίας, φασισμού – Ναζι-φασισμού, κλπ.. 

Το τηλεοπτικό κανάλι (όσο υπήρχε) του αστικού σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ είχε μια ιδιαίτερη αποστολή σ’ αυτή την αστική προπαγάνδα: να μεταφέρει στις γραμμές της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών μαζών την αστική ιδεολογία με τη μορφή του αστικού ρεφορμισμού της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας, να «μπολιάσει»-δηλητηριάσει την ταξική τους συνείδηση με μια ΑΝΤΙΘΕΤΗ-εχθρική ιδεολογία προς τα ταξικά τους συμφέροντα, την Προλεταριακή Επανάσταση και το Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό, δηλ. το αντεπαναστατικό αντικομμουνιστικό ιδεολογικο-πολιτικό ρεύμα του χρουστσοφισμού (=παραλλαγή της αστικής ιδεολογίας). 

Εκτός της ιδιαίτερης αυτής αποστολής, το ρεφορμιστικό κανάλι  προπαγάνδιζε ΕΠΙΠΛΕΟΝ εθνικιστικές-σοβινιστικές, αλλά και ρατσιστικές-ξενοφοβικές, θρησκευτικές, κλπ. απόψεις που κυριαρχούσαν και κυριαρχούν ακόμα στην ηγεσία του «Κ»ΚΕ, και κυρίως στο δίδυμο ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΚΑΝΕΛΛΗ φτάνοντας ως τη στήριξη του Χουντο-Χριστόδουλου (ταυτότητες, κλπ., τώρα ο Κουτσούμπας ερωτοτροπεί με τις αντιδραστικές απόψεις του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στο θέμα των θρησκευτικών κλπ.). Η αντιδραστική νέο-«ορθόδοξη» θρησκόληπτη θεούσα Λ.Κανέλλη, προστατευόμενη της εθνικίστριας Παπαρήγα, έξαλλη εθνικίστρια-ρατσίστρια είχε τότε μετατρέψει την έδρα του «Κ»ΚΕ στον Περισσό σε παράρτημα της Χουντο-Αρχιεπισκοπής Αθηνών.    

2^ος ΜΥΘΟΣ: «βελτίωση» της πληροφόρησης και των προγραμμάτων

Αυτός είναι ο δεύτερος μύθος-«επιχείρημα» που προβλήθηκε-προβάλλεται, ο οποίος όμως, στη διάρκεια της 30τούς και πλέον ύπαρξης των ιδιωτικών καναλιών, αποδείχθηκε η μεγαλύτερη απάτη, αφού η πληροφόρηση γινόταν και γίνεται μόνιμα και προγραμματισμένα απ’ τη σκοπιά της εξαρτημένης ξενόδουλης αντιδραστικής αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών, μ’ αποκορύφωμα το βόρβορο της ψευτιάς και απάτης των τελευταίων μηνών, ενώ τα διάφορα προγράμματά τους είναι χαμηλότατου επιπέδου και αποβλακωτικά, κολυμπώντας πάντα στο βούρκο της ακραίας σαπίλας της παρακμασμένης αστικής κοινωνίας.

3^ος ΜΥΘΟΣ: μεγαλο-καναλάρχες «υγιείς» επιχειρηματίες ή κρατικοδίαιτοι απατεώνες;

Αυτός είναι ο τρίτος πολύ μεγαλύτερος και προκλητικότερος μύθος, γιατί συνδυάζεται με τον ψευδέστατο ισχυρισμό, ότι ο λαός δεν θα επιβαρύνονταν-επιβαρύνεται με φόρους όπως συμβαίνει στην περίπτωση της κρατικής τηλεόρασης (ΕΡΤ),  αφού οι ιδιώτες καναλάρχες-«επιχειρηματίες» θα πληρώνουν οι ίδιοι ΤΑΧΑ τα έξοδα λειτουργίας των ιδιωτικών καναλιών. Όλοι όμως σήμερα γνωρίζουν, ότι επρόκειτο για ένα μεγάλο ψεύδος, αφού οι ιδιώτες-καναλάρχες είναι στην πραγματικότητα ΌΛΟΙ τους κρατικοδίαιτοι αλλά και υπερχρεωμένοι απατεωνίσκοι που τα τεράστια χρέη και τα δάνειά τους στις τράπεζες καλούνται να τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι και γενικά οι εξαθλιωμένες πλατιές λαϊκές μάζες (χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις των καταθέσεων για τα ΜΜΕ στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, μεταξύ άλλων, και των Κουρή-Ψυχάρη, ο οποίος με προκλητικότητα και άφθαστο κυνισμό δήλωσε ότι πήρε δάνειο 15 εκ. με εγγύηση "αέρα"(!!!)).

Μάλιστα η Ελλάδα, όταν το φασιστοειδές Αντώνης Σαμαράς έκλεισε την ΕΡΤ, ήταν η μόνη χώρα στην Ευρώπη χωρίς κρατική Τηλεόραση, αλλά με ολόκληρη στρατιά ιδιωτών κρατικοδίαιτων μεγαλο-καναλαρχών «επιχειρηματιών», ενώ τα εκατομμύρια ελλήνων συνέχισαν να πληρώνουν φόρους για την κρατική TV που δεν υπήρχε. 

4. Οι ρεφορμιστές των «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ στήριξαν-στηρίζουν την ιδιωτικοποίηση της TV

Τα δυο ρεφορμιστικά σοσιαλδημοκρατικά χρουστσοφικά κόμματα στήριξαν και στηρίζουν την αποκρατικοποίηση-ιδιωτικοποίηση της TV, με το «Κ»ΚΕ να έχει-είχε δωρεάν άδεια, όπως και τα άλλα κανάλια, για πολλά χρόνια, την οποία πούλησε με αδιαφανείς διαδικασίες αποκομίζοντας τεράστια κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων αν όχι πολλών δισεκατομμυρίων Ευρώ.   

Ας δοθεί εδώ ο λόγος γι’ αυτό το ζήτημα στον ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΠΟ:

«όταν έθεσα θέμα ότι οι συχνότητες της τηλεόρασης είναι κρατικές και δεν πρέπει να παραχωρηθούν σε ιδιώτες μου απάντησαν ότι θα κάνουμε τηλεοπτικό σταθμό κι εμείς. Και στην παρατήρησή μου ότι εμείς δεν είμαστε σε θέση να ανταγωνιστούμε το κεφάλαιο, μου απάντησαν ότι δεν έχω δίκιο. Έτσι, με τη σύμφωνη γνώμη του ΚΚΕ δηλητηριάζουν το λαό και τη νεολαία με τα διάφορα «χρυσά κουφέτα» τους «άντρες έτοιμοι για όλα», τα «ερωτοδικεία». Χαλάνε το γούστο του λαού και αποδιαρθρώνουν τα χαρακτηριστικά της εργατικής τάξης...» (Κώστας Κάππος: «Κριτική του σοβιετικού σχηματισμού», σελ. 49, εκδ. «Αλφειός», Αθήνα 2000).

Ο δε Πέτρος Δ. Ντούσκος σημειώνει, μάλλον «κατόπιν εορτής», για το ίδιο ζήτημα:

«Το ΚΚΕ ανανεώθηκε επίσης, βλέποντας δίπλα στον κρατικό τομέα και επιχειρήσεις δημοτικές, ιδιωτικές κ.ά., θεωρώντας μάλιστα την ιδιωτική Ραδιο-Τηλεόραση ως κατάκτηση της κυβέρνησης Τζαννετάκη, απαρέγκλιτη ως σήμερα, δίδοντάς της μάλιστα και εύσημα αντικειμενικής λειτουργίας σε αντιδιαστολή με την κρατική (Α.ΠΑΠΑΡΗΓΑ, συνέντευξη, ραδιόφωνο Σκάι 24.3.1999)» (Πέτρος Δ. Ντούσκος: Η μεγάλη μετάβαση» σελ. 153, εκδ. «Gutenberg», Αθήνα 2000).

Σήμερα τα δυο σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, το ένα ως κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ), το άλλο ως αντιπολίτευση («Κ»ΚΕ), εξακολουθούν και τα δυο να έχουν την ΙΔΙΑ ακριβώς θέση: είναι ΥΠΕΡ της ιδιωτικής TV, δηλ. βρίσκονται στο πλευρό και στηρίζουν τους ιδιώτες μεγαλο-καναλάρχες «επιχειρηματίες».

Όμως στο ζήτημα της παροχής δωρεάν ή μη αδειών διαφέρουν. Η ρεφορμιστική ηγεσία του «Κ»ΚΕ τάσσεται με την πλευρά των ιδιωτών καναλαρχών να μην πληρώσουν τις άδειες, κι αυτό απορρέει αβίαστα απ’ όλες τις τοποθετήσεις της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, αλλά και απ’ τις πιο πρόσφατες, όπως η ομιλία του σοσιαλδημοκράτη Κουτσούμπα στη Βουλή: «άλλο παράδειγμα αποπροσανατολισμού, επίσης, είναι ο γνωστός διαγωνισμός για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών καναλιών» («Ρ» 28/9/2016, σελ. 5), αλλά και από ένα φλύαρο, χαμηλού επιπέδου, αντιμαρξιστικό ρεφορμιστικό αρθρίδιο με τίτλο «θρησκειολογία» («Εφημερίδα Συντακτών», σελ. 8, 26/9/2016) του καθηγητή ιστορίας Γ.Μαργαρίτη (=υπερασπιστή των αντιμαρξιστικών απόψεων της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας), στο οποίο αποφεύγει να τοποθετηθεί.

Έτσι η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ αφήνει, να της βγει απ’ τα αριστερά (στα πλαίσια προφανώς της ρεφορμιστικής τους πολιτικής) ο σοσιαλδημοκράτης Πρωθυπουργός – διαχειριστής σε κυβερνητικό επίπεδο των υποθέσεων και υπερασπιστής των συμφερόντων του ντόπιου μεγάλου και ξένου κεφαλαίου – που αποφάσισε να καλέσει τους μεγαλο-καναλάρχες να πληρώσουν, έστω ελάχιστα για τις άδειες. Βέβαια τα περί «κατάργησης της διαπλοκής», «διαφθοράς», «σκανδάλων», κλπ. αποτελούν ρεφορμιστικές φλυαρίες, δημαγωγία και εξαπάτηση του λαού.